Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 02-10-1939 10:30:00

Zuiderparkers winnen met 6-2; Eversteijn en de Heer scoren beide driemaal

Na de zware nederlaag welke de Haagsche club den vorigen Zondag tegen V.S.V. heeft geleden, is dit keer wel op overtuigende wijze revanche genomen. Men zou evenwel geneigd zijn te zeggen: ondanks zichzelf, want weer vertoonde ADO aanvankelijk hetzelfde korte, onproductieve spel van vorige week.

En hoewel een 2-0 voorsprong was verkregen - met welken stand de pauze in ging - stond de. overwinning nog lang niet vast. Hetgeen bleek, toen Koek tweemaal achtereen het slachtoffer werd van de fout, welke hij telkens weer beging nl. te ver uitloopen.

Had K.F.C. zich toen vrij kunnen maken van het systeem, waarin haar heele spel gedwongen werd, het resultaat had geheel anders kunnen zijn.

Nu was ADO, dat bij vlagen het korte, onproductieve spel liet varen en zich vrij en enthousiast in den strijd wierp.En in die vleugen werden de vier laatste doelpunten gemaakt Dat deze evenwel uit het kader vielen en den indruk maakten "toevallig" te zijn, valt te begrijpen, hoewel dit geenszins het geval was.

Reeds na ca. 15 minuten zag Eversteijn kans onder den vallenden Schaap, die overigens geen schuld aan de andere goals had, de score te openen (1-1).

Vlak voor de pauze werd K.F.C. wel op zeer duidelijke wijze slachtoffer van haar eigen systeem. Toen op een gegeven oogenblik in plaats van vijf. zooals bij deze club steeds gewoonte is, slechts twee achterspelers voor doel stonden, wisten deze met de toestormende voorhoede der thuisclub geen raad en het gevolg was, dat Eversteijn voor de tweede maal het doel kon vinden (2-0).

Onmiddellijk na de rust scheen voor A.D.O. de catastrophe te zullen komen. Koek. die reeds verscheidene malen op onverantwoordelijke wijze zijn doel verlaten had -om maar niet te spreken van zijn ontactisch stompen- werd tweemaal volkomen noodeloos gepasseerd en de stand was gelijk (2-2). De trainer Wim Tap, die het gevaar inzag en die steeds aan de zijlijn had gestaan, zocht toen een plaatsje bij den doelwachter en werkelijk, zijn adviezen bleken te worden opgevolgd! Ook de voorhoede voelde, dat uit een ander vaatje moest worden getapt. Het korte spel werd bij tijd en wijle verlaten-hopeloozen strijd tegen vijf backs- en het gevolg was. zooals gezegd, vier doelpunten (resp. De Heer. Eversteijn en nog tweemaal De Heer.