Ondanks alles blijft het hart van Martin Jol kloppen voor ADO

In deze editie van VI Opinie betoogt VI-verslaggever Martijn Krabbendam dat de negatieve beeldvorming rondom Martin Jol na het ontslag van Aleksandar Rankovic volstrekt onterecht is.

door Martijn Krabbendam 

 

 

In de rubriek VI Opinie geven de redacteuren van VI hun onderbouwde mening over onderwerpen die veel discussie losmaken.

Martin Jol had duizend-en-één andere dingen kunnen doen, maar de liefde voor ADO Den Haag trekt blijkbaar harder dan de tennisbaan. Jol zag jarenlang hoe zijn club levend op de pof meer geld uitgaf dan er binnenkwam en zich op die manier ternauwernood wist te handhaven in de Eredivisie. Met beleid of visie had dat niks te maken.

 

 

Jol was als trainer van Tottenham Hotspur, Hamburger SV, Ajax en Fulham een slimme tacticus, maar overlegde één voorname kwaliteit waarmee hij zich onderscheidde: hij was in staat een club op te bouwen. Van Roda JC maakte hij onder lastige omstandigheden een subtopper die de beker won. Toen hij ooit bij RKC Waalwijk begon was er niks, behalve een schuld die het budget ruimschoots overtrof. Nadat hij er was vertrokken, stond er een stabiele middenmoter met waarde op het veld. Het Wonder van Waalwijk is misschien wel zijn grootste prestatie, Jol vergeleek het ooit met de bouw van een kathedraal.

 

 

De ervaring dreef hem naar ADO, waar hij zich op verzoek van directeur Mohammed Hamdi belangeloos inzet als adviseur en voorzitter van het technisch hart. Jol kan het zich permitteren, maar hóéft het natuurlijk niet te doen. Doordat hij lang vanaf de zijlijn had geroepen, wilde hij nu zelf helpen aan de wederopbouw van de club. Wat bij RKC kon, moet in Den Haag toch óók kunnen?

 

 

De filosofie is dat kapitaal op het veld hoort te staan, maar dat was er niet. Jol saneerde de selectie en reanimeerde buiten het zicht van de publiciteit de jeugdopleiding. Daar ging het zó slecht, dat de licentie al bijna was ingetrokken. Net op tijd werd dat voorkomen. Intussen kwamen er bijna veertig nieuwe, jonge spelers naar De Aftrap, waar ook een andere manier van werken is geïmplementeerd op basis van persoonlijke ontwikkeling. Probleem is dat het resultaat van dit beleid nog een paar jaar op zich laat wachten.

 

 

In Waalwijk stond de kathedraal ook niet na een jaar, maar er was wel rust. In Den Haag niet. Trainer Aleksandar Rankovic bleek te groen en te onzeker om van een al even onervaren spelersgroep een team te maken. Nadat de clubleiding hem had ontslagen, kreeg Jol alles over zich heen. Hij wordt neergezet als een dominante alleenheerser. Na het vertrek van Rankovic zou assistent Michele Santoni dan wel trainer worden, die eerder al met Jol werkte bij Ajax. Een paladijn. Maar de nieuwe trainer is Ruud Brood. Ex-Helmond Sport, -Heracles Almelo, -RKC, -Roda JC, -NEC en assistent bij PSV. Zou deze ervaren coach zijn oren laten hangen naar Jol?

 

 

Als dank voor bewezen diensten zit een standbeeld van Martin Jol op een van de stoeltjes in het Mandemakers Stadion. RKC is de oud-topcoach eeuwig dankbaar voor hoe hij de club voor altijd uit de anonimiteit trok. Blijkbaar weten ze in Waalwijk beter hoe met clubiconen om te gaan dan in Den Haag.