ADO weer voor een beslissingswedstrijd

Thans zal dus aanstaande Zondag in het Feyenoord Stadion een beslissingswedstrijd tusschen A.D.O. en H.D.V.S. moeten worden gespeeld, om den kampioen van district I aan te wijzen. A.D.O. heeft vaker met dit bijltje gehakt. Zij heeft nog de aangenaamste herinneringen aan een dergelijken wedstrijd twee seizoen geleden tegen D.H.C., toen de Delftenaren ten slotte werden uitgeschakeld. Zoo gezien, maken de geroutineerde Hagenaars de beste kans, maar een voetbal kan nu eenmaal raar rollen.... In ieder geval zullen de Hagenaars zich tot het uiterste geven, want zijn zijn er op gespitst om voor de derde achtereenvolgende maal, het afdeelingskampioenschap te winnen en hun titel van landskampioen ,te mogen verdedigen.

 

 

Overigens was het spel, dat de Hagenaars Zondag tegen de Stormvogels toonden, weinig overtuigend. Op een korte spanne tijds voor rust, toen A.D.O. een 2-0 voorsprong binnen weinige minuten wist te veroveren, stond het geheel slechts op matig peil. Trouwens, aan beide zijden werd matig gespeeld. Stormvogels had verdedigend een aardig ploegje, maar aanvallend brachten de gasten er weinig van terecht, hoe ook de middenlinie -waarin rechtsbinnen Schoorl spoedig midhalf ging spelen- en de buitenspelers steeds weer poogden het A.D.O.-elftal te benaderen. Ook een wat forschere speelwijze in de tweede helft - waartegen scheidsrechter Ausum gelukkig goed optrad, want ook A.D.O. weet dit spelletje te spelen- had geen beter resultaat tegen de puike A.D.O.-achterhoede. In die achterhoede steekt rechtsback De Jong langzamerhand zijn partner Choufoer naar den kroon en we zouden waarlijk niet weten, wie we den voorkeur zouden moeten geven. De Jong deed ook heden weer zijn gebruikelijke redding op de doellijn, toen de Stormvogels de eer schenen te gaan redden, een tegenpunt, dat zij overigens wel verdiend hadden.

 

 

Twee hoogtepunten van den wedstrijd waren de doelpunten van Roosenburg en Clavan, die A.D.O. een 2-0 voorsprong gaven na een kwartier spelens. Roosenburg is de nieuwe midvoor der Hagenaars, die met J. Eversteyn heeft gewisseld. Zoowel J. Eversteyn als linkshalf, als Roosenburg bleken hun plaats alleszins waard. Roosenburg opende de score met een hard en hoog schot, onhoudbaar voor den goed verdedigenden Kraak. Het bleef zijn eenige voltreffer na de vijf goals, waarmede hij de week tevoren in den vriendschappelijken wedstrijd tegen V.U.C. als rechtsvoor had gedebuteerd. Clavan gaf een dito voltreffer twee minuten later "ineens op de slof", een prachtig doelpunt, zooals men zelden ziet maken.

 

Daarna zakte het spel in. A.D.O. scheen den voorsprong voldoende te achten. Stormvogels was onmachtig te scoren. Eerst tien minuten voor het einde vergrootten de Hagenaars den voorsprong tot 3-0, door een gelukkig doelpunt van Neuteboom, die een voorzet van Vreken zacht inschoot, net buiten bereik van de vingers van Kraak. Tergend langzaam rolde de bal in het doel. Daarbij bleef het.