vriendschappelijke ontmoeting ADO-WIMBLEDON F.C. 2-2

Zondagmiddag heeft een met Van Bolder en v.d. Zalm versterkt ADO-team een wedstrijd gespeeld tegen Wimbledon F.C. welke was aangekondigd als een vriendschappelijke ontmoeting.

Van vriendschap is intusschen niet veel gebleken; vooral na de rust begonnen de Engelschen min of meer (en meer dan min) unfair op den man te spelen.

Voor de pauze, die met 1-2 werd bereikt,  gebeurde dat ook al eenigszins, waarin Wim Tap aanleiding vond zijn clubgenooten tot forscher spel aan te sporen, hetgeen een kolfje naar de hand was van zijn, broer Gerard Tap en de gebr. Van Soldt, die thans hun duw-, stoot- en trapkasten konden botvieren.

Tenslotte ging het hard tegen hard, zoodat de wedstrijd, die zeer aardig had kunnen worden, ontaarde ineen buitengewoon onaangename vortooning. het ergste van dit al was nog, dat de arbiter de heer Hiereks tegen dit unfaire spel in het geheel niet, optrad, maar het juist, door tallooze verkeerde beslissingen, nog in de hand werkte.

De protesten, zoowel van ADO- als Engeische zijde, waren legio; de arbiter, die blijkbaar niet erg op de hoogte was met de taal der gasten, maakte zich echter steeds af met een lach en wat armgezwaai. Het optreden van dezen arbiter verwekte zelfs bij den ADO-grensrechter zoovele verontwaardiging, dat deze zeer terecht zijn vlag ter beschikking stelde en het veld uitliep.

Eerst drie min. voor het einde, meende Hiereks zijn „gezag” te moeten doen gelden, door één der Engelschen het veld uitte zenden, hetgeen echter niet al te vlot ging.

Het spreekt van zelf dat het spel hier bijzaak was, waarom wij ons vaneen bespreking zullen onthouden en volstaan met de mededeeling dat de Engelsehe middenvoor twee doelpunten voor zijn rekening nam. Voor ADO scoorden G. Tap en Van Soldt Jr. derhalve was de eindstand van dezen "vriendschapelijke" match 2-2.