'Heb geleerd dat ik nederig moet zijn'

Dansen met Drogba, vluchten voor bosbranden en een nieuwe achternaam. Zijn talent bracht Jerry van Wolfgang (31) niet naar de top, maar liet wel zijn dromen uitkomen.

 

 

tekst: Maarten Teunisse

 

 

Jerry van Wolfgang zucht even en gaat zitten aan een tafeltje in de gracht van De Goffert. Over de verloren oefenwedstrijd tegen NEC hoeft de aanvaller van ADO Den Haag weinig te zeggen. Wanneer duidelijk wordt dat hij mag vertellen over zijn avonturen van de afgelopen jaren, begint hij te glunderen. "Ja... ik heb veel meegemaakt..."

 

De geboren Arnhemmer was jarenlang bezig met een doorsnee voetbalcarrière in de middenmoot van het Nederlandse voetbal. Na drie seizoen bij De Graafschap en twee jaar bij Go Ahead Eagles wilde hij er meer uit halen. "Een mooi cv opbouwen, kleine stapjes hier en daar: dat is voor veel voetballers oké. Maar ik wilde iets anders."

 

Verhuizen naar LA

De mogelijkheid om in de zomer van 2017 naar Orange County in Los Angeles te verhuizen pakte hij met beide handen aan. De overstap naar Amerika was voor Van Wolfgang een transfer die hij vooral voor het land maakte, niet zozeer voor het voetbal. "Maar ook dat was prima. Het voetbal was enorm aan het groeien en er kwamen steeds meer grote namen naar de competitie."

 

Waarom hij altijd droomde van de VS? De grote steden, kapitalisme, veel entertainment en nog meer vrijheid, zegt hij. Dat laatste vond hij in die fase van zijn leven wel bij hem passen. "Ik was single, wilde veel meemaken en veel plekken zien. Het was mooi om plots een ander leven te hebben. Alles wat je vroeger op films zag, maak je dan zelf mee."

 

 

Van Wolfgang zit bomvol anekdotes en verhalen over zijn tijd in de VS. "Elke uitwedstrijd was al een avontuur. In een nachtclub in Phoenix stond ik plots te feesten met Didier Drogba, die daar toen speelde. Dat soort dingen gebeurden de hele tijd. Maar soms ook heftige situaties. In Los Angeles heb ik nog voor een bosbrand moeten vluchten. Het zijn dingen die je normaal alleen op het nieuws ziet."

In het tweede jaar in Amerika speelde Van Wolfgang voor Reno (ook wel klein Las Vegas genoemd), waar hij in een hotel woonde. "Dat was ook een avontuur. Er was een casino in het hotel, dus er was een hele aparte sfeer." Maar ook dat 'had wel wat' volgens de Arnhemmer.

 

Na drie seizoenen was Van Wolfgang klaar voor nieuw avontuur. Hij was ondertussen ook - je zou het bijna vergeten - getrouwd en vader geworden. Voor zijn Koreaans-Amerikaanse vrouw veranderde hij zijn achternaam. "Van Ewijk is moeilijk uit te spreken. Dus kozen we 'van' als Nederlands stukje. En Wolfgang is haar naam."

 

 

Van het Hollywood-leventje maakte Van Wolfgang met zijn vrouw en kind de overstap naar Zuid-Korea. In die periode brak de coronapandemie uit en kon er geen familie het land in. "Dat was een lastige en eenzame tijd", herinnert hij zich. "Ik zat doordeweeks ook intern op de club. Alleen in het weekend was ik thuis. Ik ben trots op mezelf hoe ik daar doorheen ben gekomen."

De voetbalcultuur was er enorm professioneel, benadrukt hij. "Heel fanatiek. De werkethiek ligt ook heel hoog. Alle spelers waren 's ochtends al aan het touwtjespringen en 's avonds gingen ze weer de gym in. Ontspanning was er weinig. Daar heb ik veel van geleerd."

 

 

De vijf jaren in het buitenland hebben Van Wolfgang als voetballer en als persoon veranderd. Voetbal was voor hem een toegangskaart tot de avonturen waarvan hij altijd al gedroomd had. En nu, op de (naar eigen zeggen) piek van zijn carrière, merkt hij dat hij meer plezier heeft in de sport. "Ik heb voeger momenten gehad dat ik het niet leuk vond om voetballer te zijn. Ik kon niet tegen kritiek, ik was niet vrij in m'n hoofd en had geen discipline. Maar ik merkte in het buitenland dat ik nederig moet zijn en veel van anderen kan leren."