Bajesklanten gaan voluit bij training van oud-prof Ali Boussaboun

tekst: Jan Bogaards

 

 

Het is vrijdagmiddag 14.30 uur als dertien gevangenen op het terrein tussen 'hun' cellen in Ali Boussaboun verwelkomen op het voetbalveld. Een high five, een knuffel. 'Hey broer', klinkt het. Het is de zesde keer dat de in de Schilderswijk opgegroeide ex-prof voor de groep staat. Namens FC de Rebellen, een team van markante profvoetballers die voor entertainment kunnen worden ingehuurd, werd hij gevraagd.

 

"Omdat ik ook niet ben opgegroeid in 't Gooi'', zegt de oud- profvoetballer. "De situatie waar- in zij zitten, dat had mij net zo goed kunnen overkomen. Sommige vrienden van mij hebben ook het verkeerde pad gekozen. Ik weet hoe foute keuzes kunnen ontstaan. Omdat ik mij heel goed in hen kan inleven, had ik meteen een klik met die gasten."

 

 

Grappen

Tijdens de training is de band tussen de gevangenen en Boussaboun goed zichtbaar. Er wordt gelachen, zoals op elk trainingsveld zijn de grappen over en weer niet van de lucht. En: "Er is discipline. Ze komen nooit te laat. Dat vertel ik ze ook: 'Als je straks terugkomt in de maatschappij, kún je niet te laat komen.' Ik heb niet gestudeerd voor re-integratie, maar ik wil ze wel kernwaarden meegeven voor in het werkveld."

 

Boussaboun is een echte Hagenees en hij spreekt de taal. Net als de dertien gedetineerden die hij training geeft. Dessa, hoofd detentie en re-integratie, vertelt langs de lijn: "Wij kunnen ze wel mooie verhalen vertellen over het leven na de gevangenis, maar Ali is voor hen een rolmodel. Die kan dat écht aanwakkeren."

 

Twee van de dertien gevangenen - hun namen blijven anoniem - willen tussen de training door ons kort te woord staan. "Ik ken Ali goed, ik keek altijd naar hem bij ADO en nu mag ik opeens training van hem krijgen. Ik heb veel respect voor hem. Ik sta ingeschreven voor een woning in Den Haag en probeer mijn vrachtwagenrijbewijs te halen. Dat is mijn doelstelling."

 

De andere gedetineerde kijkt ernaar uit om straks weer bij zijn vier kinderen te zijn. "Mijn twee zoontjes zitten op voetbal, maar die krijgen geen training van een prof", grinnikt hij. "Wij zijn allemaal gek op Ali en vinden het super dat hij hier is. Ik wil heel graag jongerenwerker worden. Ik weet hoe je het kunt verpesten. Ik wil jongeren weer op het juiste pad brengen door mijn ervaringen te delen."

 

Aan Ali Boussaboun de taak om deze mannen naast discipline ook betrokkenheid, toewijding, representativiteit, kameraadschap, geloofwaardigheid, respect en zelfbeheersing bij te brengen. "Dat kan en gaat heel mooi samen in sport", zegt de staffunctionaris ketensamenwerking van de penitentiaire inrichting. "We hebben hier broekjes en shirtjes liggen voor ze. De eerste keer had iemand die niet aangetrokken. Daar zei Ali meteen wat van. 'Je hoort niet bij het collectief. Wil je dat straks in de maatschappij ook zo doen?' Op die manier weet hij de jongens te raken."

 

 

Steentje bijdragen

Boussaboun sluit zelf af. "Ik heb vanaf de eerste week heel veel respect gevoeld. Ze blèren niet door mij heen. Ik ben niet iemand die het vervelend vindt om naar de bajes te komen, maar het is geen plek waar je voor je lol komt. Ze hebben verkeerde keuzes gemaakt, maar daar zijn ze voor veroordeeld. Daardoor hoeven wij er geen oordeel meer over te vellen. Ik voel mij absoluut niet 'meer' of 'beter' omdat ik prof ben geweest. Ze staan nu op het punt dat ze terugkeren in de maatschappij. Dan is het mooi als je je steentje kunt bijdragen."