'Ik ga ADO missen, het is mijn 'thuis'

De finale tegen Excelsior wordt Sem Steijn zijn laatste wedstrijd voor ADO Den Haag. Hij verlaat de club na een enerverend seizoen voor FC Twente. Met pijn in zijn hart.

 

 

tekst: Marijn Abbenhuijs

 

 

42 wedstrijden speelde hij pas in het eerste van ADO Den Haag. Bij elkaar gevoetbald in één seizoen in de hoofdmacht. Zijn 43ste kan morgen de meest memorabele worden, maar het wordt voorlopig zeker zijn laatste in dienst van de Haagse club. Hij vertrekt deze zomer naar FC Twente, dat hem transfervrij overneemt. Sem Steijn heeft er dit jaar voor gezorgd dat de supporters het gevoel zullen hebben dat hij over een veel langere periode uitkwam voor hun club. Hij heeft er dan ook bijzonder veel meegemaakt.

 

 

"Het klinkt gek als je het hardop zegt, maar het is inderdaad mijn laatste wedstrijd voor ADO", zegt Steijn in aanloop naar de finale van de play-offs. "Hoe mooi zou het zijn om het af te sluiten met promotie?" Hij eindigt hoe dan ook in een tjokvol Cars Jeans Stadion. Voor het eerst sinds 2012 is een thuiswedstrijd van ADO helemaal uitverkocht. "Het is bizar. Aan het begin van het seizoen zei ik dat ik hoopte dat het stadion aan het einde helemaal vol zou zitten. Dat is gelukt en dat geeft een goed gevoel. Je ziet in Den Haag dat het leeft."

 

Hijzelf heeft er een belangrijke rol in gespeeld. Als één van de Haagse jongens uit de selectie, sprak hij de ADO-supporters al vroeg dit seizoen aan. "Ik had niet verwacht dat het dit jaar zo zou lopen", geeft Steijn aan. "Het was aan het begin nog allemaal heel onzeker voor mij. Ik kwam van het tweede elftal. Zou ik gaan spelen? Zag de trainer het in me zitten? Dat het zo snel gegaan is, is echt heel mooi."

 

Soms denkt hij zelfs dat het allemaal een beetje té snel is gegaan. "Dat ik maar één jaar in het eerste heb gespeeld, is wel heel jammer. Misschien is het allemaal wel net iets te snel gegaan en heb ik te kort in ADO 1 gespeeld. Ik heb namelijk echt een super leuk jaar gehad, ondanks alles wat er is gebeurd. ADO is mijn club, hier ben ik groot geworden. Om hier in het eerste te spelen, was mijn droom als kind. Dat ik die droom heb waargemaakt, is heel erg mooi."

 

En dat gevoel overstijgt dus alle ellende van afgelopen seizoen. "Als ik op dit jaar terugkijk, is het er wel één met ups en downs geweest. Die punten in mindering krijgen, was het grootste dieptepunt. Want je werkt keihard voor die punten en dan worden ze gewoon van je afgenomen. Dat raakt je echt."

 

Maar wat overheerst, zijn de hoogtepunten. "Dat we dit neer hebben kunnen zetten na zo'n seizoen, is denk ik heel knap en daar ben ik heel trots op. We zijn zo'n hechte groep geweest. En persoonlijk was het ook een heel bijzonder jaar. Ik ben trots op de zeventien doelpunten die ik heb gemaakt en het is mooi dat mijn ouders, opa en oma en vrienden allemaal naar het stadion kunnen komen en kunnen meeleven. Als ik in de stad ben, word ik aangesproken en moet ik op de foto. Dat heb ik in Den Haag nooit gehad en dat is heel apart."

 

 

Boegbeeld

Het zegt alles over de status die hij dit seizoen heeft verworven. Hij is een boegbeeld geworden in zijn eigen stad. Al spreekt hij dat zelf tegen. "Om te zeggen dat ik een boegbeeld ben, is overdreven. De mensen kennen mij gewoon van het voetballen, meer is het niet." Toch beseft hij dat de ADO-supporters hem nooit meer zullen vergeten als hij morgen met de club naar de eredivisie promoveert. 

 

En volgend seizoen gaan ze hem ongetwijfeld missen. En Steijn hen ook. "De wedstrijden in het stadion ga ik missen", zegt hij. "Het is 'thuis' voor mij. Vanaf mijn vierde loop ik hier al rond. Ik zal nog veel naar het stadion blijven komen, hoor. Maar voetballen voor ADO, dat ga ik zeker missen. Of ik ooit terugkeer als speler? Ik hoop mijn carrière hier af te sluiten, ja. Net zoals Lex Immers, Eljero Elia en Daryl Janmaat hebben gedaan. Dat is voor mij het droombeeld."