Liefde voor voetbalclub: 'Nergens leeft het zo intens als bij Den Haag'

ADO Den Haag mag nooit om-vallen. Het is de eenduidige mening van iedereen met een geschiedenis bij de club. Met Wesley Verhoek, Remco Boere en René Pas vertellen drie populaire oud-spelers uit verschillende generaties in een monoloog wat de club in hun ogen zo mooi maakt.

 

 

tekst: Marijn Abbenhuijs

 

 

Wesley Verhoek (35) uit Leidschendam kwam als jeugdspeler bij ADO Den Haag terecht en speelde tussen 2004 en 2012 in het eerste elftal. De aanvaller maakte het memorabele seizoen 2010-2011 mee waarin de Haagse club zich via de play-offs plaatste voor Europees voetbal. Momenteel is hij als zaakwaarnemer werkzaam in het voetbal en komt hij nog regelmatig in het Cars Jeans Stadion.

 

"Ik kan me er niets bij voorstellen dat ADO Den Haag ooit niet meer bestaat. Het is zo'n roemruchte club. Er gebeurt altijd iets, je kan er altijd over praten. Het is er nooit rustig. Dat vinden sommige mensen heel vervelend, maar het is ook fijn."

 

"Wat de club zo mooi maakt, hebben we een paar weken geleden gezien rondom het overlijden van supporter Dani Ebben. Wat een club voor zo iemand en zijn familie kan doen, dat betekent voor mij nog veel meer dan welk voetbalmoment dan ook. Dat zegt veel over ADO, over wat de club kan doen, dat ziet niet iedereen. De knuffelacties van de Haagse supporters tijdens de uitwedstrijd tegen Feyenoord kun je daar ook zo bij zetten. Op dat soort momenten is ADO op z'n mooist."

 

"Zelf heb ik het unieke jaar 2010-2011 meegemaakt met de club, waarin we Europees voetbal haalden. Hoe het er dat seizoen aan toeging, dat zou nu niet meer kunnen. Nu ben je als elftal veel meer afgeschermd van de buitenwereld, maar dat jaar waren bij ADO de spelers, de staf en de supporters één geheel. Er was veel interactie, alles was openbaar. Dat was bijzonder."

 

 

Rotterdammer Remco Boere (59) zal voor altijd herinnerd worden als één van de belangrijkste spelers uit het seizoen 1985-1986, toen FC Den Haag als enige club ooit ongeslagen kampioen werd in de eerste divisie. Boere, inmiddels woonachtig in Zweden, werd topscorer van de competitie. Hij volgt de club vanuit Skinnskatteberg nog altijd op de voet en spreekt zijn Haagse vrienden dagelijks.

 

"Ik ben nog steeds emotioneel betrokken bij ADO. Ik heb in Den Haag mijn mooiste periode als speler meegemaakt. Ik heb ook altijd het gevoel gehad dat er veel meer mogelijk zou kunnen zijn bij die club. De stad, de achterban, de mensen zijn helemaal gek van ADO. Alleen zijn steeds de verkeerde gelukszoekers erin gestapt, die er voor eigen gewin zaten. Misschien is de City Football Group dan wel de best mogelijke nieuwe eigenaar. Een groot concern met veel kennis.

 

"Alleen ben ik dan bang dat je het Den Haag-gevoel gaat verliezen. Het geel-groene. Daarom zouden zij een crisismanager moeten aanstellen voor de levensvatbaarheid van de club op lange termijn en Martin Jol voor het voetbalgedeelte. Iemand die de club goed kent en de kennis heeft om ADO op voetbalgebied verder te helpen."

 

"Ik heb meegemaakt hoe erg het voetbal in Den Haag kan leven. In 1985-1986 waren wij in de eerste divisie gewoon beter dan de rest. Maar wat de prestatie dat seizoen bijzonder maakte, is dat de stad en de supporters op een ongelooflijke manier meeleefden. Nergens is dat zo intens als bij Den Haag. De supporters spreken aan, de club heeft waarde, er is een basis. Het is mooi dat er een echt Haagse club is en dat moet in stand gehouden worden. Dat spreekt misschien tegen dat ik denk dat City Football Group de nieuwe eigenaar zou moeten worden, maar toch is dat voor de wederopbouw van het bolwerk ADO wel het beste. Als ze Jol dan maar gelijk in de armen sluiten. Want hij kent de emoties van de club."

 

 

René Pas (76)  speelde tussen 1962 en 1973 voor ADO en FC Den Haag. In die jaren eindigde ADO drie keer als derde in de eredivisie en haalde het vier keer de finale van de KNVB Beker, waarvan er één (in 1968) werd gewonnen. Pas was rechtsbuiten in een elftal waarin onder meer Lex Schoenmaker en Aad Mansveld excelleerden. Het Zuiderpark was in die tijd vaak een onneembare vesting, ook voor Ajax en Feyenoord.

 

"Ik kom vanaf m'n tiende jaar bij ADO, ik ben daar met voetbal begonnen. Meer dan zestig jaar loop ik er al rond. Het is mijn club en ik heb echt een rood-groen hart (het oude ADO, zoals de club heette voordat ze in 1971 fuseerde met Holland Sport, speelde in het rood-groen). Als ik er straks niet meer ben, moet ADO nog voetballen. Ik zit zelf in de ledenraad en de problemen zijn niet van vandaag of gisteren. Onze generatie spelers heeft gezien hoe de club is afgetakeld. Het is met pieken en dalen gegaan nadat wij gestopt zijn."

 

 

Ondenkbaar

"Ik denk dat je al snel minstens twintig miljoen euro nodig hebt om de club écht weer levensvatbaar te maken. Er wordt al vijftien jaar geen goed beleid gevoerd en de jeugdopleiding is verwaarloosd. Maar ADO is ADO en die club zal altijd genoemd blijven worden. Het is verbonden met Ajax, Feyenoord, PSV en Sparta. Mooie, oude clubs waarvan het ondenkbaar is dat ze uit de voetbalhistorie zouden verdwijnen. En ik krijg ook de indruk dat de mensen in heel Nederland het heel jammer zouden vinden als ADO verdwijnt. Zeker nu het sportief gezien wel redelijk goed gaat."

 

"Nu moet er één iemand de leiding nemen en de taken verdelen. Want alle jongens die staan te roepen dat ze de club willen helpen, willen allemaal het mannetje zijn, wat te vertellen hebben. Ik ben er voorstander van dat we doorbouwen op de wijze waarop we nu bezig zijn. Met jonge spelers. Dan krijg je weer een beetje Haagse identiteit."