Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 14-12-1941 12:00:00

Verdienstelijk gelijk spel van ADO bij Ajax

Juist resultaat van een naar verhouding goeden wedstrijd

Vallen en opstaan heeft den wedstrijd gekenmerkt, die tusschen Ajax en A.D.O. werd gespeeld, maar toch hebben beide elftallen er nog zooveel van terecht gebracht, dat de enkele duizenden moedige toeschouwers waar voor hun geld hebben gekregen.

De spanning vooral was bijzonder groot en het gelijke spel dat tenslotte het resultaat werd, geeft de krachtsverhouding goed weer. Wel is Ajax voor het grootste deel van den wedstrijd in de meerderheid geweest, maar de minderen van hun gastheeren waren de Hagenaars met hun twej3 en weldra drie invallers in de voorhoede toch volstrekt niet. Integendeel, de ploeg heeft een zeer golden indruk gemaakt. De voorhoede was uiteraard verzwakt nu De Heer, Neutenboom en J. Eversteijn daar ontbraken, maar achterhoede en middenlinie waren uitstekend op dreef en hebben den wedstrijd dan ook met eer en glorie uit het vuur gesleept.

Het had zelfs een overwinning kunnen worden, wanneer de Hagenaars niet een Ajax hadden getroffen, dat beter speelde dan we dit seizoen in doorsnee gewend waren. Ajax eclrter had volgens de traditie zijn besten vorm voor den sterksten tegenstander bewaard en dikwijls heeft het niet veel gescheeld, of A.D.O. had het lot van Feyenoord in ditzelfde stadion gedeeld, ondanks den voorsprong die het tweemaal heeft gehad.

Het begon al vlak na het eerste signaal, toen er nog slechts van positie-kiezen sprake was.
De beide Eversteijns werkten zich moeizaam door veld en Amsterdamsche achterhoede heen en zij deden dat zoo goed, dat Keizer bij het schot van rechtsbinnen J. Eversteijn geen kans had (0-1). Het was een geduchte tegenvaller voor A.D.O., dat deze speler kort daarop wegens een gebroken sleutelbeen het veld moest verlaten, maar ook zonder dat heeft het er eenigen tijd somber voor de Hagenaars uitgezien. Bijna steeds waren de Ajaxieden in den aanval en de stoere Haagsche achterhoede, die stuk voor stuk uit voortreffelijke spelers bestaat, had een heelen toer aan den fel op den bal zittenden Amsterdamschen aanval. Het was bijna toch 0-2 geworden, maar bij den snellen uitval die diep in de roodwitte achterhoede doordrong, kon Leemhuis nog juist zijn tegenstanders den voet dwars zetten. Ajax ging toen verder met zijn offensief en kreeg loon naar werken, toen Pelser vier minuten voor rust een afgemeten voorzet van Fischer met veel kleur en verve langs Koek kopte (1-1).

Na rust was het spel iets meer verdeeld, al bleef Ajax luttelijk in het offensief. Negen minuten na de hervatting trok A.D.O. er echter weer tusschenuit en invaller Van der Tas, die op de rechtsbuitenplaats een goede partij speelde, wist Keizer kundig in de luren te leggen (1-2). Vanaf dat moment vocht Ajax met verdubbelde woede voor den gelijkmaker en die kwam na vijfentwintig minuten spelen ook prompt. De doorzetter Broekman loste een ferm schot op doel, Koek dook ernaar, maar via het lichaam van Choufour werd hij juist in den anderen hoek gepasseerd (2-2). De strijd laaide hierna zoo mogelijk nog feller op. Het terrein werd steeds zwaarder en de spelers vermoeider, maar desondanks werd het tempo nog verhoogd en was er verwoede strijd om eiken meter grond. De kansen en gevaren aan beide zijden waren gelijk, maar de achterhoeden hielden stand, zoodat beide clubs een welverdiend punt uit den brei sleepten.