Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 10-12-1928 10:30:00

ADO wint van Stormvogels met 1-0.

Beide ploegen zijn volledig en het beloofde een mooien wedstrijd te worden in den beginne. A.D.O. trapt af.

Vlot samenspelend gaat het op het doel der IJmuidenaren af, een snelle Stormvogelsaanval op het A.D.O.-doel. een hoekschop waarbij de bal weggewerkt wordt, dan weer wordt de A.D.O.voorhoede aan het werk gezet. W. Tap schiet juist naast. A.D.O. blijft in den aanval, de middenlinie van A.D.O. — vooral Breitner steunt goed — Wim Tap wil het alleen en te fraai doen en dan.... verandert langzamerhand liet aanzien van het spel. A.D.O. gaat nerveus spelen, de spil der Stormvogels verplaatst het spel, maar nu blijkt de voorhoede der IJmuidenaren niet zoo vol combinaties begrip te zitten als noodig is. En A.D.O. begint onzuiver te spelen. Het plaatsen laat heel veel te wenschen over. Daarbij komt nog dat zich bij den scheidsrechter weder de eerste symptomen van een-niet-berekendzijn-voor-zijn-taak beginnen voor te doen. Hij staat vlak bij een grensrechter, die aan de specifieke grensrechtersziekte lijdt, van zwaaien, althans zwaaiende bewegingen te maken met zijn vlaggetje, zoodra de bal in de nabijheid komt van het doel zijner club. In het geval dat wij op het oog hebben, zwaaide de grensrechter, toen van Soldt den bal binnen de lijn stopte — zeker één decimeter binnen de zijlijn — de scheidsrechter floot, en een Stormvogel moest ongetwijfeld tot zijn en tot ieders verbazing ingooien.

Dan komt er een periode van Stormvogels overwicht, maar de A.D.0.-achterhoede verdedigt met man en macht en vooral van Dam weet nog al eens opluchting te brengen. Aan de andere zijde zetten van Soldt en v. d. Meer eenige fraaie ballen voor, maar W. en G. Tap en v. Eembergen schieten steeds naast of over, terwijl de rechtsachterspeler Walst van Stormvogels vele aanvallen weet te onderbreken. Het spel wordt er ondertusschen niet fraaier op, wat ook schijnt te komen door het gladde veld. Wim Tap gaat linksbuiten spelen en v. Soldt middenvoor, maar dit helpt ook niet. Tap is wel goed als buiten, maar van Soldt voelt zich zeer onwennig op de middenvoorplaats.


Na de rust is de opstelling bij A.D.O. weer. zooals gewoonlijk. De Stormvogels, die den aftrap hebben, zitten direct goed op den bal en spelen enthousiaster dan A.D.O.

A.D.O. wordt dan een tijdlang geheel ingesloten, tot ten slotte G. Tap opluchting weet te brengen. Voor de derde maal wordt er dan in de A.D.O.voorhoede stuivertje gewisseld. Van Soldt gaat weer middenvoor spelen, W. Tap linksbinnen en v. Eembergen linksbuiten. Het spel wordt er echter niet beter op. Integendeel. Het wordt van beide zijden een wedstrijd, die op zeer laag peil staat; alles, behalve her» senen, worden gebruikt. Daarbij wordt el I langzaam maar zeker, ruwer en ruwer gespeeld, waartegen scheidsrechter Weber niet optreedt. :ïnplaats streng op te treden, tolereert hij alles. Vlak voor zijn oogen s wordt gehaakt, in den rug geduwd, met handen gewerkt, enz. enz. Zijn fluitje is in zijn mond. maar de klanken schijnen er in bevroren te zijn.... Bij een der aanvallen op het A.D.O.-doel — waarbij de linksbuiten Bockelaar van de Stormvogels zich vaak onderscheidde — heeft A.D.O. veel geluk. Van dichtbij wordt eerst, buiten bereik van Quax, tegen de lat geschoten, en dan eenige malen laag langs den grond, waarbij de bal telkens een toevallig op zijn baan aanwezig zijnden A.DO.-voet ontmoette, die hem telkens het veld in zond. tot hij eindelijk voorgoed uit het A.D.O.-doelgebied verdween. Als er nog ruim vijf minuten gespeeld moet worden, geeft bij een aanval van A.D.O. W. Tap den bal keurig aan v. Eembergen, die van de lijn af voorzet, waar van Soldt, die van dichtbij Thijssen in het ljmuidensche doel geen kans geeft en zoo de fabrikant van het eenige doelpunt van den wedstrijd wordt (1-0). Dit onverwachte Haagsche succes ontketende natuurlijk een storm van enthousiasme langs de lijnen. In de laatste minuten wordt het spel weer wat beter. Enthousiast wordt er nu gestreden. Een vrije schop tegen A.D.O. even buiten het strafschopgebied levert niets op. Quax trapt een bal met opzet uit, wat hem een ironisch applausje van Stormvogclspelers oplevert. Nog eenige aanvallen aan beide kanten en dan is het tijd. A.D.O. heeft gewonnen, maar het spel van een kampioensploeg was het geenszins. De voorhoede combineerde dikwijls goed, maar ook onzuiver en de middenlinie is niet wat ze moet zijn: de ruggegraat van het elftal.