Kastaneer met bril terug in jong Oranje na angstige periode

door Robin Jongmans

 

 

Die ene bal op zijn oog tegen PEC Zwolle, in wat achteraf hoe dan ook zijn laatste wedstrijd voor ADO Den Haag zou worden, maakte van hem een voetballer die moest vrezen of hij het zicht in zijn rechteroog ooit nog wel zou terugkrijgen.

 

 

In de uren, dagen en weken na dat ene moment in januari, een seconde op een hele voetbalcarrière, vormde zich voor Kastaneer de meest dramatische periode in zijn loopbaan. De mensen bij zijn beoogde nieuwe club Mainz vertelden hem dat het bloed achter zijn flink beschadigde oog het onmogelijk maakte om hem medisch (goed) te keuren. Zijn Bundesliga-droom, die al in kannen en kruiken was, klapte. Bij de oogspecialisten naar wie hij werd doorverwezen gingen alle alarmbellen af. Zij vertelden hem dat hij voor een alles-of-niets operatie stond, waarbij de kans op herstel slechts tussen de vijftien en twintig procent lag. De jonge aanvaller, die een maand eerder zijn debuut voor Jong Oranje had gemaakt na zijn daverende Eredivisie-doorbraak bij ADO, zat helemaal kapot.

 

 

Urenlange operaties

Twee urenlange operaties (van respectievelijk drie en vier uur) moest hij ondergaan, waarna de slapeloze Kastaneer voor de enige kans op goed herstel een week lang met zijn hoofd in een beugel moest hangen. Zijn doorzettingsvermogen in de wekenlange ziekenhuisopname zorgde ervoor dat zijn oog er beter uitkwam dan het ooit was, zo blijkt uit de medische rapporten. De aanvaller is de Duitse specialisten eeuwig dankbaar. In het bijzonder Esther Hoffmann. Nog altijd heeft hij contact met de vrouwelijke professor, die hij ziet als de redder van zijn oog én voetbalcarrière op het hoogste niveau.

 

 

Zij adviseerde hem om de rest van zijn carrière met een bril te spelen die NBA-basketballers ook gebruiken. Er zit zelfs een neusstukje op om ook dat deel van het gezicht te beschermen. De bril doet denken aan Edgar Davids, bij wie het zelfs een mode-item werd. „Maar Davids had een ander probleem (hij kampt met staar, red.), dit is puur voor mijn veiligheid”, legt Kastaneer uit. „Het was even wennen, vooral met koppen bijvoorbeeld, maar als ik de bril nu af heb voelt het al alsof ik zonder scheenbeschermers loop.”

 

 

 

Bandje los

Vorige week schoot het bandje los en moest hij de laatste tien minuten tegen Eintracht Braunschweig even zonder bril verder. Prompt scoorde Kastaneer de gelijkmaker vlak voor tijd (1-1). Alsof hij zijn ware gezicht liet zien. Een achtbaan van emoties volgde. Kastaneer: „Dat was prachtig, want angst heb ik wel gehad. Je hoort wat er allemaal niet goed gaat met je oog. Gaat het wel goed komen? Kan ik later weer zien en gaat het oog weer functioneren zoals het hoort? De artsen hebben mij daar heel veel vertrouwen in gegeven en ik ben blij dat ik nu de bevestiging heb.”

 

 

Bij Kaiserslautern, een slapende reus in Duitsland, krijgt hij alle tijd en het vertrouwen om terug te komen op niveau. „Alles is al sneller gegaan dan verwacht. Ik geniet elke dag van het vertrouwen om me heen en heb al wat kippenvelmomentjes gehad door de aanhang in het stadion daar. De laatste tien procent fitheid komt met wedstrijdritme.”