Zeljko Petrovic doet boekje open over vertrek bij ADO

door Taco van den Velde

 

 

U was eigenlijk van plan afgelopen vrijdag ADO Den Haag-FC Twente te bezoeken. Dat doen trainers normaal gesproken zo kort na hun vertrek niet.

"Iedereen moet doen wat bij hem past. Ik heb de afgelopen maanden meer dan honderd procent mijn best gedaan bij ADO en niet in m'n eentje. We hebben met een hele groep keihard aan iets gewerkt. En als je daar dan ineens weg bent, kun je dat gevoel niet in één keer uitschakelen. Ik voel me nog steeds betrokken."

 

 

Zelfs nu uw ontslagen bent, koestert u geen wrok?

"Ontslagen... Ik bén helemaal niet ontslagen. Ik lees dat overal en hoor mensen dat zeggen, maar zo is het niet gegaan."

 

 

Hoe dan wél precies?

"Na de thuiswedstrijd tegen Vitesse (3 februari, uitslag 0-2, red.) ben ik op maandag gaan zitten met directeur Mattijs Manders en technisch manager Jeffrey van As om de situatie te bespreken. Eigenlijk zoals gebruikelijk is. Toen heb ik twee dingen van Manders gevraagd. Ten eerste wilde ik dat hij een publiek statement zou maken dat hij in deze moeilijke tijd vierkant achter de trainer stond. Ik voelde namelijk dat ik die steun de komende weken hard nodig zou hebben. De transferperiode was net achter de rug en we hadden ons in de breedte versterkt met een aantal jongens die lange tijd niet hadden gespeeld. Ik wist dat het enige tijd zou kosten voordat zij weer fit en sterk genoeg zouden zijn om hun waarde te bewijzen. Ik miste Gervane Kasteneer, terwijl Aaron Meijers, Dion Malone en Mike Havenaar nog niet hersteld waren van hun blessures. Ik kon vrij gemakkelijk inschatten dat we het de volgende twee, drie wedstrijden moeilijk zouden krijgen. Een week eerder tegen Ajax zaten behalve Dennis van der Heijden (20) alleen Heanos Asmelash (17), Jordy Schouten (20), Chovanie Amatharijo (17) en Rody de Boer (19) op de bank. Dat was de situatie. Verder wilde ik dat Adrie Bogers (nu assistent-trainer van Willem II, red.) aan de technische staf zou worden toegevoegd. Dat had ik al in de zomermaanden gevraagd en dat deed ik nu opnieuw, omdat ik vond dat ik hem nodig had."

"In het verleden stonden de supporters na drie nederlagen op het veld, dan mag ik toch niet klagen?"

"We hadden die bespreking op maandag en op dinsdagochtend voor de training vroeg Mattijs me of ik nog steeds achter die twee eisen stond. Ja, natuurlijk, antwoordde ik. Als ik gisteren A zeg, dan ga ik vandaag geen B roepen. Zo zit ik niet in elkaar. “Dat is jammer, want dan is het beter dat we uit elkaar gaan”, zei hij."

 

 

En daar was u niet kwaad over?

"Kwaad? Waarom? Mattijs had er een dag over nagedacht en zijn besluit genomen. Dat mag hij toch? Daar is hij toch directeur voor? Hij had er ongetwijfeld zijn redenen voor. We zijn ook helemaal niet vervelend uit elkaar gegaan. Ik gaf zelf aan dat ik geen salaris mee wilde hebben, maar dat vond hij onzin. Ik heb twee maanden salaris mee gekregen, terwijl ik bijvoorbeeld ook nog steeds in een lease-auto van de club rij. Ik heb de tijd gekregen om zelf rustig naar een wagen te gaan kijken. En na dat gesprek heb ik voor de training nog afscheid genomen van de selectie. Ook dat ging in goede harmonie. Een week eerder had de directie nog gepeild bij de spelers of ze met me verder wilden. Daar kwam uit dat veruit het grootste gedeelte van de groep achter mijn werkwijze stond. Natuurlijk waren één of twee reserves niet tevreden, maar ook daar zat geen enkel verwijt of wrevel. Dat deed me goed."

 

 

Het blijft merkwaardig: een paar weken voordat jullie afscheid namen, wilde de directie uw contract nog met twee jaar verlengen.

"Dat klopt. Maar dit is voetbal. Ik ben niet van gisteren, ik beweeg al een tijdje in deze wereld en besef als geen ander dat situaties heel snel kunnen veranderen. Wat in het voetbal vandaag wit is, kan morgen zwart zijn. En zeker als je bij ADO werkt, hou je daar rekening mee. In het verleden stonden de supporters na drie nederlagen op het veld, dan mag ik toch niet klagen? Het publiek is altijd achter me blijven staan. En ik snap ook wel dat er krachten gaan werken als de resultaten tegenvallen en het steeds spannender wordt. “Je hebt onder ongelooflijk moeilijke omstandigheden moeten werken”, zei Jeffrey van As nog tegen me."

 

 

Vindt u achteraf dat u iets onredelijks hebt gevraagd?

"Absoluut niet. Misschien had ik al veel eerder dingen moeten eisen. Mensen weten niet hoeveel ik de afgelopen maanden heb moeten slikken. Toen ik afgelopen zomer begon, zag de wereld er heel anders uit. Toen was er sprake van een heel andere situatie. En dan heb ik het inderdaad over de financiële omstandigheden. Je gaat uit van een bepaald budget aan het begin van het seizoen en we zijn met drie versterkingen bezig geweest die ons echt in het linkerrijtje konden brengen. Daar hing een bepaald prijskaartje aan, maar op dat moment was dat geen probleem. Plotseling moesten we dat allemaal stopzetten. Op een gegeven moment was ik bezig met zes, zeven sponsors om het salaris van Tom Trybull bij elkaar te schrapen. En als die jongen nou een topsalaris zou hebben... Toen besefte ik al dat het erg moeilijk zou worden en dat alle ambities en plannen moesten worden teruggedraaid. Veel mensen kennen de moeilijke financiële situatie van ADO tijdens de transferperiode in de winterstop. Nou, afgelopen zomer was de situatie echt niet veel anders. De spelers die toen zijn gehaald, zijn allemaal gefinancierd van het geld dat het vertrek van keeper Martin Hansen had opgeleverd. Alleen voor de komst van Sheraldo Becker is extra geld beschikbaar gesteld."

 

 

En intussen stond de club de afgelopen maanden voortdurend in brand door het conflict tussen de leiding en de grootaandeelhouder. Hoe houdt u zoiets van uw spelersgroep vandaan?

"Dat kan niet. Als dit nu een incidentje was…. Maar dit werd week in week uit in de pers uitgemeten. Het verscheurde de hele club, het bestaan stond op het spel. Het was een probleem dat niet weg wilde gaan en waar iedereen mee bezig was. Vergelijk het met de situatie bij FC Twente toen Alfred Schreuder daar trainer was. Het tast uiteindelijk de hele club aan. Hardwerkende mensen op kantoor vrezen voor hun baan, ze gaan elkaar aankijken. Salarissen dreigen niet te worden betaald. ADO Den Haag was de enige club in de Eredivisie waar de spelers geen bonus of premie kregen als ze een punt pakten. Er kon geen overeenstemming worden bereikt, om de simpele reden dat er geen geld was. Het enige dat je als trainer kunt doen, is proberen de spelers rustig te houden en de focus naar het veld te verplaatsen. Maar dat is niet makkelijk. ADO is een club met een trouwe supportersschare, die ook nauw contact heeft met sommige voetballers. Voor hen is die club alles en als ze zien dat hun club in gevaar is, dan komen ze in actie. De betrokkenheid is heel groot en alles sijpelt dus ook heel snel door naar de kleedkamer."

 

 

Was dat het grootste probleem?

"Het probleem was dat we door die financiële beperkingen onze selectie niet evenwichtig konden samenstellen. Toen we begonnen, was de basis noodgedwongen erg smal. Dan zie je dat wanneer je alles bij elkaar kunt houden, je best wel kunt verrassen. Dus dat je in de eerste vier wedstrijden heel knap tien punten haalt. Natuurlijk hadden we ook wat geluk, maar als alles klopt, dwing je dat vaak af. Daarna kregen we personele problemen. Kevin Jansen scheurt een kruisband, Aaron Meijers valt langdurig weg, Mike Havenaar wordt ziek en blijkt maanden niet inzetbaar, Gervane Kasteneer krijgt te maken met kleine blessures en valt uiteindelijk óók weg, Dion Malone moet onder het mes vanwege een buikspierblessure... Die dingen zijn al moeilijk op te vangen met een brede selectie. In onze situatie was het onmogelijk. Ik wist dat en iedereen binnen de club wist dat. Ik heb daar naar buiten toe nooit mijn mond over opengedaan. Toen ik enkele weken geleden zag dat we tijdelijk opnieuw in die situatie zouden komen, heb ik daarom tegen de leiding gezegd: Communiceer dit. Ik ben in januari bezig geweest met de ene na de andere versterking, maar ik zag ze allemaal vertrekken naar concurrenten, omdat die wél de financiële middelen hadden. Daarom stelde ik: Laat de supporters en de buitenwereld weten hoe de situatie is en dat de trainer hier niet het slachtoffer van mag worden. Creëer rust."

 

 

Waarom wilde u Adrie Bogers per se toevoegen aan de technische staf? Is dat niet gek, halverwege het seizoen?

"Omdat hij van grote waarde kan zijn! Ik heb eerder met Adrie gewerkt en wist zeker dat hij ADO beter kan maken. Ik had hem aan het begin van het seizoen al willen hebben, dat is geen geheim. En dat is niet gek. Fons Groenendijk heeft nu toch ook Dirk Heesen meegenomen? Dat vindt iedereen toch ook normaal? Een hoofdtrainer met twee assistenten is een vrij normale situatie bij een Eredivisie-club."

 

 

Groenendijk zei na de nederlaag bij Go Ahead Eagles dat het hem verbaasde dat de ploeg in zo'n diep dal zat. Hij wist niet dat het zo diep zat.

"Ik verbaas me erover dat hij verbaasd was. Toen we een week eerder thuis tegen Vitesse speelden, stond hij zelf langs de zijlijn de wedstrijd te analyseren voor FOX. Fons is precies in de situatie terechtgekomen die ik had voorspeld. Nieuwelingen die nog niet fit genoeg waren om een hele wedstrijd te spelen, geblesseerde jongens die nog niet rijp waren om te worden ingepast en een groep spelers die zeer weinig vertrouwen had. Het was voor mij niet verrassend dat ADO verloor van Go Ahead en Feyenoord, dat was onvermijdelijk. Ik wist altijd dat er een inhaalslag moest worden gemaakt. Fons komt nu pas in de weken dat hij kan omdraaien."

 

 

Gaat ADO zich handhaven?

"Ja, daar ben ik van overtuigd. De spelers die tussentijds zijn aangetrokken, worden nu wedstrijdfit. Aaron Meijers en Dion Malone zijn inzetbaar, Wilfried Kanon is terug van het toernooi om de Afrika Cup, terwijl ook Mike Havenaar bijna weer negentig minuten kan spelen. Dat betekent plotseling dat je als trainer weer opties hebt. Op de training neemt de concurrentie toe en gaat het niveau omhoog. Als iemand faalt, dan kun je hem gewoon passeren. Als je geen keuzes hebt, moet je iemand gewoon weer opstellen en hopen dat hij het een week later beter doet. En verder is er nóg wat belangrijks veranderd: het lijkt eindelijk rustig rond de club. Als er geen nieuwe blessures komen in de groep en het blijft rustig rond de club, dan moet het goed aflopen."

 

 

Wanneer komt u weer naar het Kyocera Stadion?

"Zo snel mogelijk. Ik kan bij ADO nog steeds door de voordeur naar binnen, kan iedereen recht in de ogen kijken. Toen ik vertrok, stond de ploeg zestiende met nog alle kansen om zich rechtstreeks te handhaven. Ze staan nu op de achttiende plaats en hebben nog steeds alles in eigen hand. Ik weet hoeveel de club betekent voor de mensen die daar werken en ik gun iedereen het beste. ADO hoort niet thuis in de Jupiler League."