FC Den Haag speelde na rust vlotter dan 'ADO' voor rust

Het team  speelt prettig voetbal, onthoudt zich van rauwe praktijken. Neemt genoegen met de wetenschap dat het niet op kan tegen een eredivisieploeg maar is wel bereid zich tot het uiterste in te spannen. Zodoende krijgt de trainer van de tegenstander een aardig overzicht van hetgeen hem in het aanstaande seizoen ter beschikking staat. 

  

 

Vaclav Jezek, de trainer van FC Den Haag, werd na die wedstrijd van zaterdagmiddag op het prachtige Katwijkse complex geconfronteerd met wat een van de problemen van een  oefenmeester kan zijn.  Er  zijn  er  die  gillen om capabele reserves, Jezek zal moeten piekeren hoe hij uit de overvloed die hem in dit seizoen ten dienste staat, de sterkste en effectiefste ploeg moet formeren. Eén aanwijzing heeft hij al: FC Den Haag, dat na de rust was geformeerd, speelde vlotter dan ADO, dat de eerste helft verzorgde. 

 

Want Jezek had zijn oude, vertrouwde elftal als uitgangspunt gekozen, met dat verschil dat Henny Ardesch (bekwaam) het doel verdedigde in plaats van de nog van een operatie herstellende Ton Thie. Dit was de opstelling: Ardesch; v.d. Burch, De Zoete, Mansveld, Korevaar; Advocaat, Berg, Kila, Pas, Couperus, Hestad. 

 

Meer dan een gezapig tempo mocht niet worden verwacht in dit eerste optreden. Niettemin was de oppermacht van "ADO"- om het verschil met na de rust tot uitdrukking te brengen - zonneklaar. Het met veel mankracht verdedigende Quick Boys capituleerde eenmaal. Na een half uur toen Couperus niet afdoende wegwerkte, afstrafte.

 

 

Alle nieuwen

In de tweede helft wierp Jezek alle "nieuwen" in de strijd: de zelfbewuste Thijs Wijngaarde als rechterverdediger, de natuurlijk nog voorzichtig spelende Cees Weimar, de op het veroveren van een vaste plaats uit zijnde Jacques Roggeveen, de dartele Paul Roodnat. Toen luidde de opstelling: Louwerens; Wijngaarde, Mansveld, Weimar, Korevaar; Berg, De Zoete, Roggeveen; Hestad, Couperus, Roodnat. 

 

Waaruit blijkt welke plaatsen, uitgezonder die van doelman want een fitte Thie zal ongetwijfeld nummer een zijn, discutabel zijn. Waaruit tevens bleek dat Piet de Zoete op het middenveld oneindig veel nuttiger kan zijn dan in de laatste vier. Hij bracht een andere omzet in de ploeg, stuwde naar en hoger tempo en werd prompt gevolgd door de "overgekomenen", die hun kans op een goede beurt niet teloor wilden doen gaan.

 

 

Stukken beter

Aanvankelijk ging Quick Boys nog mee met het verhoogde tempo, maar het werd gaandeweg overrompeld, wat uiteraard geen schande is. Het schuttersfeest begon. Couperus 2-0. De Zoete na een razendsnelle, korte combinatie feilloos doorbrekend 3-0, Roggeveen vanaf de zijkant en bijna op dezelfde lijn als het doel 4-0 (met welwillende medewerking van de overigens goede Katwijkse doelman Schaap, die de bal over de lijn drukte), De Zoete uit een identieke "ingestudeerd", zo het leek, combinatie 5-0, daarna vervangen door Van Vliet. Roggeveen na een passje van Berg, die zichzelf in een moeilijker positie had gemanoeuvreerd 6-0.

 

Het vlotte stukken beter dan voor de rust, men verstond elkaar wonderwel in deze nieuwe combinatie. berg liet og een bijzonder fraaie actie zien toen hij met een hakje de meegekomen Wijngaarde bediende, die tegen de paal schoot. Nogmaals, door het pretige spel van Quick Boys kon FC Den Haag zich zonder grove stoornissen uitleven. Het kon laten zien wat de mogelijkheden zijn. De mixture na de rust voldeed bet er dan de oude formatie uit de eerste helft.

 

 

Ruimer

Indien Weimar in staat blijkt binnenkort weer voluit te spelen, baart de defensie geen enkele zorg. het middenveld kan ook sterk bezet worden, hoe dan ook, wart er zijn voldoende krachten die in elke samenstelling een bastion kunnen vormen. Blijft de aanval met de potentiële plaatsbezetters Couperus, Roodnat, Berg, Roggeveen, Hestad, Pas, van wie Berg of Roggeveen zou kunnen "afvloeien" naar het middenveld.

 

De volgende oefenpartijen zullen Jezek ongetwijfeld het inzicht brengen op welke wijze hij FC Den Haag tot een nog sterkere ploeg kan formeren dan het afgelopen seizoen het geval was. De fusie en de aankoop hebben hem ruimer in de mogelijkheden gezet. Bovendien kan hij rekenen op een volkomen inzet. Want er zal om een plaats te verwerven, of te behouden, constant "geknokt" moeten worden. Een aangename gewaarwording voor een trainer, maar tevens een probleem.