Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 14-06-1942 23:24:00

Taai verdedigend A.D.O. bevecht gelijk spel

In ’n zeer spannende, maar niet bijzonder fraaie wedstrijd heeft Eindhoven tegen een sterk verdedigend ADO met een gelijk spel genoegen moeten nemen, waarmede de gasten ongetwijfeld tevreden kunnen en zullen zijn.

Hard heeft Eindhoven voor haar kampioenschap gewerkt, maar door de oude kwaal in de voorhoede, de onproductiviteit, wist men het niet verder te brengen dan 1 doelpunt, wat juist niet voldoende bleek te zijn. Nu dient direct te worden vastgesteld dat doelpunten bij de Haagsche verdediging zeker niet goedkoop waren en daar de middenlinie van ADO meestal angstvallig dicht in de buurt van de verdediging bleef, stond de aanval van Eindhoven voor een zeer zware opgave. Verder speelde ADO verdedigend zeer sterk; doelman Koele stelde zich goed op en toonde enkele malen bij vliegende schoten zijn talenten en de backs De Jongh en Chouffour waren trapvast en wisten goed positie te kiezen. In de middenlinie vielen speciaal Tap en v. Kampen op maar zooals gezegd bleef deze linie veel te ver achter en de voorhoede van ADO was dan ook meestal aan haar lot overgelaten en zweefde zoo’n beetje in de ruimte. In het eerste gedeelte van den wedstrijd kwam dat nog niet zoo duidelijk tot uitdrukking en enkele malen werden gevaarlijke aanvallen opgezet waarbij vooral rechtsbuiten Vreken opviel en ook zijn overbuur Neuteboom was best. In de tweede helft kwam de aanval van ADO er practisch niet meer aan te pas en met dat eene doelpunt was zij dan ook meer dan beloond.

Bij Eindhoven kunnen verdediging en middenlinie op een zeer goede wedstrijd terugzien: v. Veghel, Schampers en Giesbers waren uiterst betrouwbaar en vooral Giesbers werkte rustig en zuiver. De middenlinie vervulde haar moeilijke opgave uitstekend en was steeds op tijd in de verdediging en achter den aanval aan, Smets, v. Gemert en v.d. Honert waren dan ook de baas op het middenveld, wat in de tweede helft van den wedstrijd pas goed duidelijk werd, toen gedurende heele periodes het spel op de helft van ADO bleef en de achterhoede van Eindhoven maar sporadisch behoefde in te grijpen. Toen kwam evenwel ook weer de zwakke zijde van Eindhoven naar voren, n.l. een onproductieve aanval. Reeds in de eerste helft had de voorhoede van Eindhoven kansen weten te scheppen, maar de schoten waren niet goed genoeg voor Koek. Hessels, die met De Zeeuw van plaats had gewisseld, was wel zeer ijverig, daaraan ontbrak het trouwens bij niemand, maar ook hij zag maar enkele malen kans een goed schot te lossen. Voor rust werd het spel veel over links gehouden, waar Peeters niet bijster gevaarlijk was. Van Muijlekom schoot nog het meest en van rechts dreigde dan ook het meeste gevaar. Nu had de voorhoede van Eindhoven ook geen greintje geluk: enkele malen leek Koek reeds geslagen, maar de bal wilde maar niet tusschen de palen verdwijnen. In de 2e helft bleek dit nog opvallender, toen het ADO-doel een ware beleggering kreeg te doorstaan; ieder oogenblik scheen een doelpunt te moeten vallen. ADO begon zenuwachtig te worden, moest veel hoekschoppen toestaan en kon den bal maar niet uit haar doelgebied krijgen en toen kon ADO zich gelukkig prijzen dat een doelpunt uitbleef. Eenmaal moest Chouffour met een lage kopbal redden toen Koek reeds geslagen was. Na 25 minuten volgde toen nog een beetje onverwacht een doelpunt, toen Peeters hard inschoot, maar dit dramatisch moment werd onmiddellijk door een goede aanval van ADO gevolgd en voor de Eindhovensche vreugdebetuigingen weggestorven waren, was v. Veghel ook gepasseerd.

De ADO-muur werd nu nog solider en hoe hard Eindhoven ook voor het winnende doelpunt vocht, ADO gaf geen krimp meer, hield vast wat ze had, en een teleurgesteld Eindhoven moest ook nu weer met een gelijk spel genoegen nemen, hoewel er zeker meer „in “ had gezeten. In het veld was Eindhoven sterker; er werd goed gevoetbald, maar al kreeg de voorhoede nog zooveel ballen uitstekend aangegeven, men miste de doorzettingskracht en het beslissende schot om de stevige achterhoede der Hagenaars te passeeren.

De wedstrijd.
Zooals gezegd kwam Eindhoven met een kleine wijziging in de voorhoede uit, n.l. Hessels mid-voor en De Zeeuw rechtsbinnen. ADO was eveneens volledig en speelde in de volgende opstelling: Koek, De Jongh en Chouffour, Tap, v. Kampen en Loof, Vreken, Roosenburg, P. Eversteyn, J. Eversteyn en Neuteboom. Scheidsrechter was de heer Twisterling, die de touwtjes strak hield en het niet gemakkelijk had.

Reeds direct volgden enkele zeer goede aanvallen elkaar op, waarbij De Zeeuw een kans krijgt uit een voorzet van v.d. Heijden en Hessels even later door zwaar spel niet tot schieten kan komen. ADO krijgt de eerste corner te nemen die door v. Veghel goed wordt weggewerkt Het spel gaat regelmatig op en neer en voorloopig valt er geen uitgesproken overwicht te constateeren. Eenmaal lost v. Muilekom een zeer goed schot, dat vallend door Koek wordt weggestompt; de Eindhovensche aanval is wat gevaarlijker dan de Haagsche maar Hessels loopt nog al eens in de buitenspelval, waarvan ook Giesbers en Schampers een tactisch gebruik van maken, zoodat de strijd zich veel op het middenveld afspeelt.

Wij zien Hessels nog een vrije trap nemen vlak buiten het strafschopgebied van ADO; de bekende muur wordt opgesteld, maar het harde schot gaat naast. Ook ADO zit niet stil en zoo wordt Neuteboom eenmaal erg gevaarlijk, maar v. Veghel werkt goed weg. De kansen zijn meestal voor Eindhoven; zoo noteerden wij reeds bijna een doelpunt van v.d. Heyden, maar weer redde Koek; Hessels ziet een schot juist over de lat aan als Koek half mist, maar ook het doel van Eindhoven ontsnapt ternauwernood aan doorboring, als de uitgeloopen v. Veghel den bal niet kan bereiken; het leer ging evenwel juist naast.

Direct na de hervatting viel Eindhoven fel aan; ADO werd teruggedrongen en moest zich tot slechts enkele uitvallen beperken; de tot drie spelers gereduceerde voorhoede kon het Giesbers en Schampers niet lastig maken en steeds weer werd de bal in het doelgebied van ADO gedirigeerd. Een drietal corners worden in successie genomen, maar er is door het krampachtige verdedigen, waarbij weer Tap opvalt, geen doorkomen aan. Een doelpunt zit in de lucht en eindelijk krijgt Peeters uit een goed door Hessels aangegeven bal (die inmiddels weer met De Zeeuw van plaats is gewisseld) een kansje; hij is Koek juist iets te vlug af en met een goed schot bezorgd hij Eindhoven een 1-0 voorsprong.

De vreugde is natuurlijk uitbundig maar nog is Eindhoven niet uitgejuicht of de linkervleugel van ADO breekt door en de midvoor P. Eversteijn passeert v. Veghel met een kalm maar goed geplaatst rollertje. Er is dan nog 20 minuten te spelen en ADO maakt zoo mogelijk haar verdediging nog hechter. De voorhoede van Eindhoven doet nog haar uiterste best de wedstrijd in haar voordeel te beslissen en ook zien wij Giesbers eenmaal naar voren komen om een vrije trap te nemen, maar ADO weet van geen wijken; iedere seconde is kostbaar en de verdediging probeert zooveel mogelijk tijd te winnen. Het is voor ADO en haar talrijke supporters dan ook een heele opluchting als de scheidsrechter het einde blaast en dezen zeer spannenden wedstrijd, welke den talrijke toeschouwers de ware kampioenssfeer bood.