Voetbalzendelingen maken zich op voor jaartje trainen in China

Door Albert Kok

 

 

Toen hij op de site van ADO Den Haag las dat de club trainers zocht die 10 maanden in de meest noordelijke regio van China wilden werken, dacht Vincent van Noord niet: dat is veel te ver weg, ik spreek geen woord Chinees en het is daar het grootste deel van het jaar stervenskoud. "Nee", grijnst van Noord. "Ik dacht: dit is mijn kans op een fantastisch avontuur. Dit is mijn kans om eindelijk, op mijn 38ste, fulltime voetbaltrainer te worden."

 

 

Kinderschoenen

Van Noord is een van de zes trainers die vrijdag in het Zuiderpark, op het jeugdcomplex van ADO Den Haag, een contract tekenden om in China voetballes aan jongeren te geven. In China staat het voetbal technisch en tactisch nog in de kinderschoenen. Hui Wang, de Chinese baas van ADO Den Haag, heeft afgesproken met de regering van Binnen Mongolië dat trainers via ADO Den Haag met jonge talenten daar aan de slag zouden gaan on hen de beginselen van de Hollandse School bij te brengen.  Hoofd jeugdopleiding Rob Meppelink legt kort voor het tekenen van de contracten uit dat de club daar naartoe gaat om het voetbal in China naar een hoger plan te tillen. 

Dát is het belang van Hui Wang. Het is niet de bedoeling dat er straks allemaal Chinese groeibriljantjes in het Kyocera Stadion of bij de Haagse jeugdopleiding zullen spelen. 

 

 

Meppelink heeft onlangs in de regionale hoofdstad Hohhot de weg voor zijn nieuwe trainers geplaveid en kwam danig onder de indruk terug. Niet vanwege het voetbalpeil, wel vanwege de mentaliteit. "Ze hebben daar een economische groei van 12 procent. Geen wonder, want zoals die Chinezen kunnen aanpakken, dat is indrukwekkend. Zo wordt er nu ook al meteen een enorme sportaccommodatie neergezet."

 

 

Kandidaten die daar reikhalzend naar uitzien, moeten minimaal het UEFA C-diploma hebben behaald en nog aan enkele andere voorwaarden voldoen. Logisch, want deze trainers zijn in zekere zin de visitekaartjes van ADO Den Haag.""Ze zijn daar voetbaltrainer en ook een beetje gymleraar", legt Meppelink uit. "Een echte jeugdcompetitie bestaat er nog niet, ze komen te werken op scholen, waar ze teams gaan vormen die tegen andere scholen spelen. Onze coaches moeten om te beginnen enthousiasme voor voetbal kunnen opwekken en daarbij onze kijk op het spel overbrengen."

 

 

Stamppot

De selectie van de trainers is ook streng, omdat je het niet kunt hebben dat iemand voor wie daar - om maar wat te noemen - huisvesting is verkregen, na drie weken concludeert dat hij naar de Hollandse stamppot terugverlangt.

 

"Daarvoor hoeven ze bij mij niet bang te zijn", lacht Joao Paulo (Roberto voor zijn vrienden). "Ik ben geboren in Brazilië en opgegroeid in Nederland, ik pas me overal makkelijk aan." En hij heeft al aardig wat opgestoken van de lessen in Chinese etiquette die de club voor de voetbalzendelingen heeft georganiseerd. Zo weet hij nu dat je bij het proosten met een hoger geplaatst persoon geacht wordt het glas niet op gelijke hoogte, maar een beetje lager, te heffen.

 

 

Nooit 'nee'

Zijn eerder genoemd collega Vincent van Noord heeft verder onthouden dat een Chinees nooit 'nee' zegt. "Ze zegen overal 'ja' op en vervolgens is het afwachten wat ze daadwerkelijk gaan doen. Ach ik zal daar nog zoveel gaan leren en meemaken..."

 

Net als Joao Paulo heeft hij enige ervaring met het trainen van amateurteams. "Ik deed dat naast mijn werk, want ik ben grootgebreacht met: zekerheid voor alles. Maar wat is zekerheid? Vorig jaar verloor ik mijn baan. Nu durf ik eindelijk voluit te gaan voor wat ik echt wil. En dan ook nog aan de andere kant van de wereld. Ik kan eigenlijk niet verliezen, alleen maar winnen. En de eerste overwinning is alvast binnen: op mezelf."