Fraser: 'Weerstanden maken mij strijdbaar, dat had ik als speler ook al'

door Daniël Dwarswaard

 

 

Henk Fraser (48) beleefde een bewogen eerste jaar als hoofdtrainer in het betaalde voetbal. Hij hield ADO Den Haag met een ongekende reeks vorig

seizoen in de eredivisie, maar nu volgt er wéér een strijd tegen degradatie. In het Spaanse Estepona kijkt hij terug en vooruit.

"Ik was zogenaamd een schokeffect-trainer. Gelul."

 

 

Heel soms denkt Henk Fraser aan Jon Dahl Tomasson. Zo had het dus ook kunnen aflopen. Vorig jaar won ADO Den Haag in Kerkrade met 0-1 van Roda JC.

Het was de tweede wedstrijd van Fraser als hoofdcoach in het profvoetbal.Tomasson, nu werkloos, zat in de andere dug-out. "Eén zo'n wedstrijd hè. 1-0 of 0-1. Dat kan dus je carrière bepalen. En ik weet: als het dit seizoen niet goed komt, hangt mijn hoofd ook in de strop."

 

 

Zo. Fraser zegt het in de tuin van het luxe Estepona Palace op z'n Frasers. Zonder stemverheffing, maar ook zonder twijfel. Hij weet het. In een wereld vol opportunisme telt alleen het nu. En nu heeft ADO zich net door de eerste seizoenshelft geploeterd.

 

 

Degradatie ligt op de loer. Vorig jaar behoedde Fraser de club er juist voor. Twaalf wedstrijden, alleen verlies bij Ajax. "En dan denken mensen blijkbaar ineens dat zoiets dit seizoen gewoon weer lukt. Volstrekt irreëel. Maar ik besef heel goed dat we twee plekken te laag staan. Vorig jaar was extreem, nu is het nog niet goed genoeg."

 

 

In Den Haag ontstond een soort mythevorming. Was Fraser de nieuwe kroonprins van het trainersgilde? Nu hoor je daar niemand meer over."Ach ik snap wel dat de buitenwacht zo denkt. Ik was vorig jaar plotseling ineens een goede 'schokeffect-trainer'. Ook zo'n gelul. Ik doe nu niet veel anders dan toen. Sterker, ik werk nu harder. Ik weet ook dat er mensen twijfelden of ik er wel klaar voor was. Maar ik heb genoeg ervaring opgedaan al die jaren als jeugd- en assistent-trainer."

 

 

Toch twijfelde hij ook zelf om Maurice Steijn op te volgen. Fraser had ook hoofdtrainer kunnen worden van Sparta, Eindhoven en Helmond Sport. "Zo'n stap was misschien logischer geweest. Minder risicovol, in ieder geval. Maar weerstanden maken mij strijdbaar. Dat had ik als speler ook al. Mijn vechtersmentaliteit verlies ik nooit. Bij Feyenoord kwam er ook elk jaar een nieuwe voorstopper. Toen moest ik knokken. Dat zal ik nu als trainer ook doen."

 

 

Maar er is wél een groot verschil, waarschijnlijk door de leeftijd. "Ik ben ook maar een mens, dus natuurlijk maak ik me zorgen om de huidige situatie. Maar vroeger kon ik echt slapeloze nachten hebben als ik ergens mee zat. Maakt niet uit wat. Dat doen we dus niet meer. Ik heb geleerd. Kijk, ik ben financieel niet 'super-onafhankelijk', maar geestelijk wel. Dat vind ik eigenlijk veel belangrijker."

 

 

De irritatie over de impasse waarin ADO zich door de continu uitgestelde Chinese overname is soms merkbaar. Andere (concurrerende) clubs versterken zich, ADO nog niet. "Het is zonde om daar energie in te steken. Ik concentreer me op mijn ploeg. Daar heb ik het voorlopig zwaar genoeg mee. Dat blijkt wel uit de resultaten." 

 

 

Maar duidelijk is: er zijn rustigere clubs dan ADO om als trainer te werken. De onrust, oproep en ophef kleeft al jaren aan de volksclub. Fraser: "Dat wist ik van tevoren. Maar ondanks de twijfel vorig seizoen ben ik toch heel bewust aan deze klus begonnen. Toen ik nog speler was, dacht ik al: bij vier Nederlandse clubs zou ik willen werken. Feyenoord, NAC, FC Utrecht en ook ADO Den Haag. Het rauwe, het gepassioneerde. Dat heeft me altijd aangetrokken. En als het slecht gaat, kan die emotie ook de andere kant op werken. Maar ik weet: hier bij ADO wil ik slagen."