Michiel Kramer maakt Frank de Boer jaloers

door Freek Jansen 

 

 

In plaats van dat de Deense jongeling vanaf links kon opstomen en gevaarlijk kon worden, schoot Schöne zonder weerstand de bal over de zijlijn. De Boer zag het met afgrijzen aan.

 

 

Ajax stond op dat moment weliswaar met 0-1 voor, maar de trainer besefte – in tegenstelling tot zijn spelers – dat de Amsterdammers de wedstrijd met een tweede treffer vroegtijdig moesten beslissen. Het gebrek aan meedogenloosheid en het niet toeslaan op de cruciale momenten in de wedstrijd vormde voor Ajax de rode draad in een belangrijke week. Doordeweeks ontving Ajax complimenten voor het veldspel tegen een ongeïnspireerd Paris Saint-Germain in de Champions League, maar stond het uiteindelijk opnieuw met lege handen (3-1 nederlaag). Dat gevoel kregen de Amsterdammers weer, nadat ADO Den Haag in de slotfase alsnog op gelijke hoogte was gekomen (1-1).

 

 

Een treffer die op basis van de tweede helft niet eens onverdiend was. Ajax had zeker een paar goede kansen gehad, maar de ploeg van De Boer was na de openingsfase nauwelijks meer in staat om te dicteren, een goed positiespel met een hoog baltempo te etaleren en zo het verschil in kwaliteit bloot te leggen. Behalve het gebrek aan aanvallende daadkracht, werden ook de defensieve kwetsbaarheden zichtbaar.

 

 

In de eerste helft zag ADO-trainer Henk Fraser het al en hij wees zijn spelers er in de rust op dat vechtvoetbal en meer opportunisme de basis moesten vormen voor de ommekeer in de wedstrijd. In plaats van achterin te lang rond te spelen, moest sneller de bal in de diepte worden gezocht op Michiel Kramer. Die opdracht voerde zijn ploeg na rust naar vermogen uit. Met lange ballen op Kramer kantelde de wedstrijd. De Eredivisie-topscorer won in de hele wedstrijd liefst zeventien duels in de lucht, verreweg het meeste van alle spelers, waarvan een groot deel na rust. Met Roland Alberg, Mike van Duinen en Mathias Gehrt die kort rond Kramer voor de tweede bal moesten vechten, werd Ajax op strijd teruggedrongen. 

 

 

De ploeg van De Boer was niet in staat om zich daaronderuit te voetballen, waardoor het in problemen kwam. Het was geen toeval dat Kramer de speler was die het verschil in daadkracht tussen de twee ploegen openbaarde. De spits hield voortdurend meerdere verdedigers bezig, loerde op de vrije ruimtes in het strafschopgebied en stond, zoals vaker dit seizoen, op de juiste momenten op de goede plek. De aanvaller maakte zijn tiende treffer van de competitie, van het totale aantal van negentien doelpunten van het hele team. De Hagenaars zijn dus wel erg afhankelijk van Kramer, maar de spits loopt niet weg voor die verantwoordelijkheid.

 

 

Hoe moeizaam ADO zich ook vol degradatievrees door de competitie worstelt, de aanvaller neemt zijn ploeg bij de hand. En hij slaat toe op de juiste momenten. Een eigenschap waarop De Boer jaloers zal zijn en die hij afgelopen week zowel in Parijs als in Den Haag dolgraag bij zijn eigen spelers had willen terugzien.