ADO Den Haag moet weer in de achtervolging

Door Daniel Dwarswaard

 

 

Na de nederlaag van afgelopen weekend tegen Heracles (3-1) volgde voor ADO Den Haag de pijnlijke conclusie dat het in een jaar tijd niets is opgeschoten. Ook nu zijn er al schimmen van het degradatiespook boven het Kyocera Stadion te zien. En zondag komt landskampioen Ajax langs. Een vergelijkend onderzoek aan de hand van vijf thema's.

 

 

Stand op de ranglijst

Ook vorig seizoen stond ADO Den Haag met dertien punten uit dertien wedstrijden op de vijftiende plaats. Een plek die nét toegang biedt tot de eredivisie van volgend seizoen. Maar ook een klassering die voor onrust en zenuwen zorgt. Elke misstap kan fataal zijn.

 

Een belangrijk verschil met vorig seizoen is wel dat de achttiende plek (en rechtstreekse degradatie) nu veel verder weg is. En dat is vooral te danken aan het zwakke FC Dordrecht. Het gat naar die gevreesde onderste plek is al acht punten. Dat was vorig jaar rond deze periode wel anders. De marge op nummer achttien NEC was toen maar vier punten. Een fragiele voorsprong, zo bleek toen ADO vlak na de winterstop zélf laatste stond en trainer Maurice Steijn werd ontslagen.

 

 

Doelpunten voor

Eén doelpuntje meer dan vorig seizoen. Dat is slechts het verschil. Natuurlijk valt bij dit thema direct de naam van Michiel Kramer, opvallend genoeg de topscorer van de Eredivisie. Hij nam met zijn negen treffers precies de helft van alle Haagse doelpunten voor zijn rekening. Mike van Duinen werd vorig seizoen met acht goals topscorer, Kramer heeft er nu al meer. In de winterstop zou de club wel eens voor een duivels dilemma kunnen komen te staan: Kramer verkopen en geld pakken of de spits binnenboord houden voor een acceptabele eindklassering.

 

 

Doelpunten tegen

De trieste 6-1 afstraffing in het Gelredome tegen Vitesse heeft het doelsaldo van ADO Den Haag weinig goed gedaan. Toch is de doelpuntenbalans nu (-5) een stuk beter dan vorig seizoen (-13). En omdat de strijd tussen de ploegen die de nacompetitie willen ontlopen ongetwijfeld lang spannend blijft, wordt het doelsaldo misschien nog wel cruciaal. Met nieuweling Martin Hansen heeft ADO Den Haag een keeper die niet helemaal foutloos is, maar wel al punten heeft gepakt voor zijn ploeg.

 

 

Speelstijl

Maurice Steijn geloofde er oprecht heilig in. Hij wilde zijn ADO Den Haag aanvallend laten voetballen met twee pure buitenspelers. Zeker omdat met Ninos Gouriye en Jerson Cabral echte flankspelers waren aangetrokken. Maar met die strijdwijze bleek ADO veel te kwetsbaar. Onder opvolger Henk Fraser sloeg de nieuwe compacte defensieve stijl wél aan. Alsof de verdedigers opgelucht waren dat zij heerlijk en veilig dichtbij elkaar konden spelen.

 

Omdat Fraser ook zelf beseft dat die 'overlevingsmodus' geen eeuwige houdbaarheidsdatum heeft, wil hij zijn ploeg verzorgder laten voetballen. Maar ook nu gaat dat nog uiterst moeizaam. Het blijft door de tegenvallende prestaties schipperen: twee spitsen of toch maar een verkapt 4-3-3-systeem?

 

 

Perspectief

Eén opmerking van Fraser bleef na de nederlaag in Almelo tegen Heracles het langst hangen. “Deze spelers kunnen allemaal beter voetballen dan ik dat kon, maar ik kan mijn mentaliteit niet in andere mensen duwen". Een compliment en een aanval ineen. De uitspraak zegt misschien wel alles over het ADO van nu. Ook vorig jaar was de mentale weerbaarheid en de teamspirit het grote probleem. Het schokeffect van de clubleiding om Steijn te ontslaan en Fraser eindverantwoordelijk te maken werkte. Maar nu moet ook Fraser zelf weer een achterstand goedmaken. Anders wordt het een seizoen met veel stress en spanning. Opnieuw.