support Casper
 
COMPETITIESTAND
      w g v p
1 WII 31 20 6 5 66
2 RJC 31 17 10 4 61
3 GRO 30 17 6 7 57
4 ADO 31 15 10 6 55
5 DOR 31 14 12 5 54
6 GRA 31 16 4 11 52
7 NAC 31 14 7 10 49
8 JAZ 31 13 7 11 46
9 EMM 30 12 6 12 42
10 CAM 31 12 6 13 42
11 VVV 31 11 9 11 42
12 HEL 31 11 8 12 41
13 MVV 31 11 7 13 40
14 EIN 31 8 14 9 38
15 JAJ 31 9 9 13 36
16 TOP 31 9 2 20 29
17 JPS 31 7 7 17 28
18 TEL 31 7 6 18 27
19 DBO 31 5 8 18 23
20 JUT 31 5 8 18 23
Prediction League
predictionleague
Bron van dit artikel
AD Haagsche Courant

Datum plaatsing: 17-10-2014 16:32:00

Controleur Thomas Kristensen geniet bij ADO


“Niemand in Nederland houdt van verdedigen”


Afgelopen zomer stapte Thomas Kristensen uit zijn comfort zone. De 31-jarige Deen, die heel zijn leven bij clubs in zijn geboorteland voetbalde, wilde per sé naar het buitenland. De middenvelder verruilde FC Kopenhagen voor ADO Den Haag. Zaterdag tegen NAC keert de controleur terug in de basis, nadat hij even buitenspel stond door een hamstringblessure.
 
 
Door Pim Bijl
 
 
Thomas Kristensen praat zoals hij voetbalt. Rustig, met af en toe een versnelling. De controleur op het middenveld vertelt zijn verhaal aan de rand van het trainingsveld met een vrolijk gezicht. Zijn familie kan prima aarden in Den Haag en hij is hersteld van de hamstringblessure die hem tijdens de afstraffing tegen Vitesse (6-1) op de tribune hield.
 
Deze zomer vertrok Kristensen uit Denemarken na te hebben gespeeld voor achtereenvolgens Lyngby, FC Nordsjaelland en FC Kopenhagen. Het buitenlandse avontuur kwam er gewoon niet van. Toen hij 24 jaar was kon de Deen al naar Nederland. „Vitesse toonde interesse. Ook kon ik naar Brescia, dat was gepromoveerd naar de Serie-A. Maar ik koos voor Kopenhagen om prijzen te winnen. Ik heb kampioenschappen meegemaakt, heb vier keer aan de Europa League en tweemaal aan de Champions League deelgenomen. Daar heb ik nooit spijt van gehad."
Deze zomer achtte hij de tijd wel rijp. „Misschien was dit gezien mijn leeftijd wel mijn laatste kans. Ik kon voor veel geld, naar Kazachstan, maar daar had ik geen goed gevoel bij."
 
 
Bij ADO Den Haag wel. Niet alleen als voetballer, maar ook als mens. „Ik wil hier levenservaring opdoen,” legt hij uit. „In Denemarken woonden mijn ouders en de ouders van mijn vrouw letterlijk om de hoek. Het is niet zo dat ik nu pas op eigen benen sta, maar dit was een goed moment om meer zaken zelf te moeten regelen en een avontuur aan te gaan."
 
 
Hij heeft het naar zijn zin in Den Haag. De stad is volgens hem vergelijkbaar met Kopenhagen, maar dan iets kleiner. „Den Haag is heel groen en schoon. Dat vind ik prettig. De mensen zijn vriendelijk. Inmiddels zijn we echt gesetteld."
 
 
Zijn kinderen van 5 en 2 jaar oud gaan niet naar een internationale school, maar naar een Nederlandse. Een bewuste keuze. “Ik heb hier een tweejarig contract, maar ik hoop hier langer te blijven. Het is belangrijk dat ze de leeftijdsgenootjes op straat verstaan. De oudste zingt al alle Nederlandse liedjes in de klas mee." 
 
 
Als er al sprake is van een cultuurshock dan is dat vooral op het veld. Waar hij in Denemarken gewend was de wedstrijden te spelen met de intentie de nul te houden, is hier alles gericht op meer doelpunten maken dan de tegenstander. "Tien jaar geleden was de beste ploeg uit Nederland ook het beste team van Europa. Nu hebben ook Ajax en PSV heel jonge elftallen. De jonge jongens zijn technisch zeer goed, maar onvoldoende tactisch ontwikkeld. Met ADO spelen we nu twee heel belangrijke wedstrijden tegen de directe concurrenten NAC en FC Dordrecht. Daar telt alleen het resultaat. Als iedereen om mij heen naar voren sprint, ga ik op de rem trappen. Dan probeer ik met mijn ervaring bij te springen. Niemand in Nederland houdt van verdedigen, maar af en toe is het wel nodig."