Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 15-01-2003 21:50:00

Saeijs vergeet het verleden

 

door René Dons

AKSU | Jan Paul Saeijs werd nog wel eens met Franz Beckenbauer vergeleken. Dezelfde flegmatieke houding, borst vooruit en eenzelfde lange pass. Alleen ging dat bij de Haagse versie van de Duitse international te vaak gepaard met grove fouten.

Die fase is de 24-jarige Hagenaar ontgroeid. Bij ADO Den Haag heeft hij inmiddels een basisplaats. Hij zit in het trainingskamp in Turkije lekker in zijn vel. Saeijs ligt goed in de spelersgroep, is altijd in voor een grap en blaakt van het zelfvertrouwen. Dit seizoen is hij definitief doorgebroken. De van HVV-afkomstige voetballer heeft veel baat bij de aanwezigheid van de ervaren Jeffrey van As in het veld. "Ik speel en heb het vertrouwen van de trainers en dat is voor mij erg belangrijk", aldus Saeijs in de lounge van het Turkse hotel. "Hoe meer ik speel, hoe beter ik word. Dit seizoen hebben we in elke linie een ervaren speler. Peter Hofstede voorin, Arjan van der Laan op het middenveld en Jeffrey van As achterin. Dat zijn belangrijke jongens voor het eltal." "Bovendien heb ik veel baat bij de trainers Rinus Israel en Lex Schoenmaker. In het begin heb ik aan die twee moeten wennen. Ze zijn in hun bewoordingen wat scherper dan de oefenmeesters onder wie ik daarvoor heb gewerkt. Ik maakte eerst de fout door te snel iets terug te zeggen en dat is niet goed. Daarvan heb ik geleerd. Aan mijzelf heb ik nooit getwijfeld, maar het is voor een speler wel belangrijk dat hij kan rekenen op de steun van zijn trainers".

Fouten

Dat kon Jan Paul Saeijs in het verleden niet. De blonde verdediger speelde fantastische wedstrijden, maar maakte te vaak beslissende fouten. Die zijn dit seizoen tot een minimum beperkt gebleven. Alleen tegen RKC Waalwijk in de beker ging het weer mis. "Ik kreeg een bal die ik nooit aangespeeld had moeten krijgen en wilde mij vrij maken. Op dat moment zat er een speler van RKC (Cornelisse, red) tussen en die kon de bal zo breed leggen op een teamgenoot: 0-1. Een sliding van mij hielp niet meer. Dan ga je vervolgens door de grond. Bovendien begonnen de supporters om mijn concurrent Verberne te roepen. Ik had het niet meer. Was even compleet van de wereld, maar de trainers lieten mij gelukkig staan waardoor ik de wedstrijd weer kon oppakken." "Diep in de tweede helft scoorde ik de gelijkmaker en ben ik met mijn hand achter mijn oor naar de tribune gerend. Gelukkig werd ik toen weer toegejuicht. Ik dacht dat ik uit mijn dak ging. Een paar jaar geleden in het Zuiderpark tegen FC Utrecht, ook voor de beker, speelde ik een lekkere wedstrijd. We stonden met 2-0 achter en ik maakte de aansluitende treffer. We waren op jacht naar de gelijkmaker, totdat ik een bal te zacht terugspeelde."

Uitgeschakeld

"Het werd 3-1 voor FC Utrecht en wij waren uitgeschakeld. Een dag voor de wedstrijd tegen RKC Waalwijk spookte dat moment toch even door mijn hoofd. Je begrijpt hoe ik mij voelde toen RKC zo makkelijk de 1-0 maakte." Dat soort momenten kwamen in het verleden te vaak voor om Jan Paul Saeijs een basisplaats te geven. Als voetballer is hij volwassener geworden. Het nonchalante wordt minder. "Ik heb mij als voetballer verder ontwikkeld", zegt Saeijs zelfbewust. "Vorig seizoen heb ik een moeilijk jaar gehad. Ik kwam weinig aan spelen toe. Mede door een aantal blessures. Maar faalangst heb ik nooit gekend. Ik heb in mijn vader Jan mijn grootste supporter en mijn adviseur. Sinds anderhalf jaar woon ik op mijzelf, maar ik heb hem bijna dagelijks aan de lijn." "Als ik weer eens in de fout ging was dat ook voor hem verschrikkelijk, want hij zit bij alle thuiswedstrijden op de tribune. Ik ben door omstandigheden alleen door hem opgevoed. Hij heeft mij altijd bijgestaan. Zelf was hij een verdienstelijk buitenspeler bij HBS. Mijn vader heeft altijd in de eerste klasse gespeeld. Hij had een splijtende voorzet. Ik heb altijd gezegd dat ik hoger wilde voetballen. Dat lukte in 1997 toen mijn toenmalige trainer van HVV, André Wetzel, mij mee nam naar ADO Den Haag. De eerste twee jaar als amateur en daarna tekende ik voor vijf seizoenen." "Mijn vader is echt de beste vent op aarde. Als er iets over mij wordt geschreven, dan mailt hij mij het direct toe. Hij knipte in het begin alles uit, maar dat was op een bepaald moment niet meer te doen. Hij heeft een goede baan op het ministerie van VWS. Ik zou het ook voor hem geweldig vinden als we kampioen worden. Hij volgt het voetbal van mij al sinds de F-jes bij HVV. Toen ben ik overigens voor het laatst kampioen geworden en ik kan mij dat feest, hoe klein ik ook nog was, heel goed herinneren. Pas heb ik daarover nog gesproken met René Flemming, die speelde ook in dat jeugdelftalletje. Nu is hij leider van het tweede elftal van HVV." "Of we met ADO Den Haag kampioen worden, weet ik niet. Als we de tweede helft van de competitie zo spelen als voor de winterstop dan wel. Voor mij is het ook zaak om mijn plaats vast te houden. Ik heb in Maurice Verberne een heel goede concurrent, maar ook een fijne collega. Wij gaan op een heel prettige manier met elkaar om, maar we willen allebei graag spelen."