Yuri Cornelisse bij ADO Den Haag veroordeeld tot bijrol

De fans moeten het vooral met de maandagavonden doen, want Yuri Cornelisse is in zijn derde seizoen bij de Haagse club tot een bijrol veroordeeld. „Ik hoop dat hij zich terugknokt.”

Yuri Cornelisse - prof sinds 1996, werknemer van zes clubs in 366 wedstrijden - is dit seizoen aanvoerder van de beloften van ADO Den Haag. Hoofdtrainer Raymond Atteveld heeft tot op heden voor zijn eerste team telkens ander spelers gebruikt. Op eenderde van de competitie is het aandeel-Cornelisse in de hoofdmacht te verwaarlozen: twee invalbeurten, een van drie minuten (FC Twente-thuis) en een van zes (FC Utrecht).

De schaarse speeltijd rechtvaardigt het pijnlijke vermoeden dat Cornelisse tot een permanente bijrol is veroordeeld. En nu komende zomer zijn contract afloopt, dreigt een afscheid in de schaduw.

Oké, geen wereld zo veranderlijk als de voetballerij. Vandaag de luwte van het tweede, morgen de volle stadions in Friesland of Eindhoven. Het kan allemaal. Toch slinken de kansen met de week. Cornelisse’s voordeel is namelijk ook zijn nadeel: hij is allround. Kan op de flanken van de aanval spelen en ook in elk plekje van de middenlinie. Dan maak je je niet onmisbaar.

Op de zijkanten is hij voorbij gestreefd door Charlton Vicento, die bijna half zo oud is als hij en geldt als Het Grote Talent van ADO. Het middenveld? Vol. Straks overvol als Rankovic en Knopper verlost zijn van hun knieblessures.

„Het maakt het dubbel zo sneu voor Yuri,” zegt Dennis de Bruijn, voorzitter van de supportersvereniging van ADO Den Haag. Cornelisse, hij is immens populair bij Midden-Noord. Staat altijd klaar voor de fans. „En het is niet nep, het komt recht uit zijn hart,” voegt De Bruijn toe. „Ik hoop dat hij zich terug knokt in het eerste.”

Overal waar hij komt oogst Cornelisse sympathie, door zijn innemende persoonlijkheid en voorkomendheid. Op de tafel slaan nu de trainer andere keuzes maakt, is niet zíjn manier. Een klaagzang is uit den boze.

Eens was Yuri ook een belofte, streefde hij anderen voorbij,” zegt Maurice Steijn. De trainer van Jong ADO, slechts anderhalf jaar ouder dan Cornelisse, roemt hem als een voorbeeldig leider. Zijn groep tieners, die wel wat begeleiding kan gebruiken getuige de drie rode kaarten maandag tegen Jong Ajax, vaart wel bij de routine en bereidwilligheid van Cornelisse, zowel in als buiten het veld. Zo zette hij vorige week een doos gebak neer voor zijn teamgenoten nadat hij met Jong ADO van AZ had gewonnen, ín Alkmaar. Steijn: „Zijn woonplaats, vandaar.”

De trainer van de youngsters is blij met zijn ‘verlengstuk’, dat naast kunde en kennis gezegend is met een flinke portie positivisme. Dat ook hield Cornelisse op de been in zijn eerste seizoen bij ADO Den Haag, in 2007. Wiljan Vloet, de trainer die hem nota bene zelf had gevraagd naar ADO Den Haag te komen, verbande hem (met drie anderen) na een teleurstellende competitiestart naar de tribiune.

Cornelisse, gehinderd door een hamstringblessure, knokte zich terug. Hij behoorde een maand later weer tot het Haagse elite-ensemble en vierde acht maanden daarna de promotie naar de eredivsie. Met 32 wedstrijden en zes goals achter zijn naam. Aan de woorden die hij toen bezigde, kan hij zich nu vasthouden: „Ik heb nooit aan mezelf getwijfeld. Ik ben overtuigd van mijn kwaliteiten en ik weet dat het in de voetballerij zo kan veranderen.”