Een ongelukkig huwelijk, al vanaf de eerste dag

Aan het huwelijk tussen Dirk Kuyt (42) en ADO Den Haag is vroegtijdig een einde gekomen. Een periode die van slechte resultaten, het gebrek aan een speelplan en cynisme rondom de Katwijker aan elkaar hing. Welke oorzaken hebben er uiteindelijk voor gezorgd dat de periode van Kuyt in Haagse dienst een nachtmerrie werd?

 

 

tekst: Stan Wagtman

 

Bij zijn presentatie in juni zei Dirk Kuyt nog dat hij wist bij wat voor club hij instapte. Dat de druk bij trainerskerkhof ADO altijd hoog is maar dat hij bij onder andere Liverpool en Feyenoord al had bewezen daarmee te kunnen omgaan. En dat hij vooral zin had om bij de Haagse club, die hij naar het linkerrijtje in de eredivisie wilde terugbrengen, te beginnen. Zaakwaarnemer Rob Jansen, die ADO had geadviseerd Kuyt binnen te halen, keek glimlachend toe.

 

Allebei niet wetend dat de periode van de 104-voudig international in de hofstad een nachtmerrie zou worden. ADO beleefde de slechtste seizoensstart uit de clubhistorie, kende maanden van zwakke en wisselvallige resultaten en ging meerdere keren af tegen laagvliegers in de Keuken Kampioen Divisie. Onder Kuyt won de ploeg uit de residentie slechts vier van de zestien competitieduels, waardoor ADO op de zeventiende plek staat.

 

De vooraf door iedereen binnen de club zo duidelijk uitgesproken doelstelling, promotie naar de eredivisie, was onder Kuyt daardoor altijd mijlenver weg. Uit het niets kwam zijn ontslag dan ook niet. Zeker niet omdat zich de voorbije maanden een aantal problemen ontvouwden, die hij niet bleek te kunnen oplossen.

 

Kuyt begon bij ADO in een 4-3-3-systeem, waarmee hij zei 'op zijn Liverpools' te willen aanvallen, maar het bleek niet wat de Haagse ploeg zocht. ADO was verdedigend kwetsbaar en aanvallend miste het een idee, waardoor het vaak tot eindeloos breien of juist lange ballen leidde. Binnen de spelersgroep werden Kuyts ideeën wel geprezen, maar al snel kwalificeerden spelers de plannen van de oefenmeester als 'te moeilijk'.

 

De trainer liet zijn oorspronkelijke idee los en koos voor een 3-5-2-systeem. Dat leek even te werken, maar leverde dezelfde problemen op. Kuyt bleef, samen met zijn veertienkoppige (!) staf, zoekende. Hij wisselde meermaals van systeem, ogenschijnlijk zonder te weten wat goed bij zijn ploeg paste. Grip kreeg ADO in duels nooit, waardoor zelfs de zwakste ploegen in de competitie nauwelijks het idee hadden tegen de groen-gelen kansloos te zijn.

 

 

Controle

Kenmerkend was dat Kuyt in het thuisduel met De Graafschap, na een redelijke eerste helft, in de rust voor een systeemwissel koos. ADO raakte vervolgens alle controle op het duel kwijt. Controle die het dit seizoen in wedstrijden sowieso nauwelijks had.

 

Of veelvuldig doorwisselen handig is bij een club in zwaar weer, kun je je afvragen. Wekelijks was het de vraag met wie de ADO-trainer nu weer zou gaan starten. Neem alleen al de posities centraal achterin het Haagse elftal, waarvoor Kuyt in totaal zeven spelers gebruikte. Ook op andere plekken op het veld bleef hij wisselen in de poule van 26 spelers die hij dit seizoen al minuten gaf. Een klassieke fout van een onervaren trainer, die de spelers van ADO er allesbehalve zekerder op maakte.Slechts sporadisch kreeg Kuyt zijn elftal mentaal zo geprepareerd, dat zijn spelers met een vrij 'koppie' wedstrijden in gingen. In het merendeel van de duels leek een groot deel van de spelers onzeker of ongemotiveerd. Die onzekerheid toonde zich in alle duels dit seizoen, waardoor de Haagse ploeg nooit vrijuit voetbalde. Het gebrek aan motivatie en inzet kwam met name in de laatste wedstrijden aan het licht.

 

 

Door het vuur

Iets waar Kuyt zich ferm tegen uitsprak. Enerzijds terecht, want spelers zijn hier vooral zelf bij. Anderzijds is het vertrouwen geven aan en het motiveren van zijn spelers een taak die bij het trainersvak hoort. De 42-jarige oefenmeester slaagde er in zijn ADO-periode nooit in de spelers écht voor hem door het vuur te laten gaan, wiens schuld dat dan ook is.

 

En dan is er altijd nog de bikkelharde publieke opinie van de Haagse voetbalvolger.

Op het moment dat Kuyt bij ADO tekende, stond hij al met 1-0 achter. Sinds hij stopte met voetballen, leek het wel een sport om hem af te zeiken. Over zijn uiterlijk, over ongelukkige uitspraken, over zijn gokverleden. Overal werden in Den Haag grappen over gemaakt. In de eerste weken nog op een leuke manier, waardoor Kuyt de grappen als een man nam. Maar drie maanden en vele slechte resultaten verder veranderde de toon van de ADO-supporters naar een cynische en venijnige.

 

 

Cynisch beeld

Het geduld van het Haagse publiek raakte snel op. Een groepje supporters kwam na de 2-2 tegen Jong AZ zelfs verhaal op het trainingscomplex halen. 'Dirk Helwegen', zoals Kuyt door sommige Haagse fans werd genoemd, slaagde er zelf misschien in de stortvloed aan kritiek naast zich neer te leggen. Maar rondom de club werd het beeld zó negatief en cynisch, dat het zijn werk allesbehalve makkelijker maakte.

 

Wie alles bij elkaar optelt, komt tot de conclusie dat het huwelijk tussen Kuyt en ADO vanaf de eerste dag een ongelukkige was. Door het gebrek aan een plan, het blijven doorwisselen, de mentaliteit van de spelers én de keiharde publieke opinie was het niet de vraag of, maar wanneer Kuyt zijn congé zou krijgen.