'Brandend huis ADO Den Haag kan maar niet verkocht worden'

tekst: Marijn Abbenhuijs

 

 

ADO Den Haag heeft haar hoop momenteel gevestigd op Groep Lentze en Jol. Maar of de coalitie van Haagse geldschieters de aandelen van de club snel overneemt, is maar zeer de vraag. Het overnameproces zit in een vicieuze cirkel. Een analyse.

 

Een brandend huis dat verkocht moet worden. Dat is hoe ADO Den Haag door vele ogen gezien wordt. Een club in zware crisis, in geldnood, in conflict met de grootaandeelhouder, in ongewis over de toekomst. Al bijna een halfjaar lang zoekt de dagelijkse leiding van de club naarstig naar een redder in nood. Iemand die zo gek is het brandende huis te kopen voordat het helemaal is afgebrand.

 

Het lukt niet. Niet omdat er niemand geïnteresseerd is, maar omdat de voorwaarden bijzonder ongunstig zijn. Het is waar elke serieuze kandidaat tegenaan loopt. Vijf partijen waren er tot nu toe in de race, drie ervan konden daadwerkelijk serieus genomen worden. Het Amerikaanse World Soccer Holdings, Ad Nederlof en de groep Haagse investeerders die onder leiding staat van vastgoedondernemer Jeroen Lentze.

 

 

Eisen

Alledrie hadden ze eisen. Eisen waarvan de clubleiding van ADO claimt dat ze niet in te willigen waren, voorwaarden die door de potentiële kopers worden gezien als 'volstrekt logisch'. Ze worden gesteld omdat ADO geen gezonde bedrijfsvoering heeft. En dat kan door niemand ontkend worden. Niet voor niets lijdt de club al sinds de Chinese overname eind 2014 structureel verlies.

 

Die enorme geldzorgen heeft de club overigens ook omdat ADO de gemeente Den Haag veel huur moet betalen voor het stadion. Te veel, als het aan de potentiële kopers ligt. En de gemeente wil daar niet met ze over onderhandelen. Het was de reden waarom er geen deal kwam met Nederlof. En ook Groep Lentze en Jol loopt daar nu tegenaan.

 

 

Te eenvoudig

Maar het zou te eenvoudig zijn om dat de gemeente kwalijk te nemen. Waarom zou het stadsbestuur haar energie steken in onderhandelingen met geldschieters waarvan zij niet kunnen weten of dat uiteindelijk daadwerkelijk de nieuwe eigenaren van ADO zullen zijn? Nee, het creëeren van de juiste voorwaarden voor de verkoop van het brandende huis, is nadrukkelijk de taak van de ADO-directie. Zij is in de positie om met de gemeente te onderhandelen over de huur, duidelijk te maken dat de club onder de huidige omstandigheden niet te redden valt.

 

Maar de directie draait de rollen om. Potentiële kopers moeten eerst betalen, pas dan kan er onderhandeld worden over de manier waarop de club moet worden gered. 1,2 miljoen is er nodig om de begroting sluitend te krijgen. En de enige twee kandidaten die bereid zijn geweest om dat zonder pardon te betalen (Cosinus Group Capital Partners en Atom Zhou) hebben dat geld niet. Ze bedelden er, wanhopig als ze waren, zelfs om bij de andere gegadigden.

 

Als het geld er eenmaal is, hebben alle geledingen binnen ADO onvoorwaardelijk hun positie beschikbaar gesteld, claimt herstructureringsdeskundige Jeroen Reiziger. Maar zomaar die 1,2 miljoen betalen, is voor de meest serieuze geldschieters simpelweg onmogelijk. Vaak zijn zij deels afhankelijk van een achterban, vermogende coalitiepartners die graag meedoen, maar hun geld niet in een bodemloze put willen storten. Geen zakenman investeert in een project waarvan hij bij voorbaat al weet dat wat er met zijn geld gebeurt, hem niet zint.

 

 

Boekenonderzoek

En dus is de drempel die de ADO-directie daarmee creëert, een te hoge. Het zal ook weer de uitkomst worden van het boekenonderzoek dat Groep Lentze en Jol momenteel uitvoert. De papieren van ADO zullen andermaal bewijzen: onder de huidige omstandigheden valt er niet aan de club te bouwen. Er moet worden geprofessionaliseerd en geherstructureerd. De brand moet éérst geblust worden, pas dan kan het huis worden verkocht.