Kishna: Ik heb dagen huilend op de bank gezeten

door Marijn Abbenhuijs

 

 

Ricardo Kishna (25) sluit een lange periode van ellende af met een nieuw contract bij ADO Den Haag. In zijn geboortestad blikt hij terug op drie zware jaren. "Ik dacht dat het voorbij was."

 

 

"Mijn droom veranderde in een nachtmerrie", vertelt Ricardo Kishna vanaf het nieuwe grasveld van het Cars Jeans Stadion. Achter hem is 'Midden Noord' te zien. Vlak voor die tribune werd hij op 17 september 2017 huilend op een brancard gehesen. Hij had zijn kruisband in zijn linkerknie gescheurd. In een emotionele video blikt hij via de officiële kanalen van ADO Den Haag terug op zijn voor hem zo desastreus verlopen eerste thuiswedstrijd in het shirt van de Haagse club.

 

 

Bijna drie jaar geleden is het inmiddels, maar de 25-jarige Haagse vleugelaanvaller speelde sindsdien nooit meer op het hoogste niveau. Het kostte hem in eerste instantie al 500 dagen om van zijn blessure te herstellen. In januari 2019 speelde de van het Italiaanse Lazio gehuurde Kishna nog een keer voor de beloften van ADO, maar daarna werd het stil. Het gevoel in zijn linkerknie bleef slecht.

 

 

Tot nu. Na een aantal gesprekken met de leiding van ADO, de club waarbij hij op jonge leeftijd in de jeugdopleiding ging spelen en waar hij de laatste jaren voortdurend contact mee hield, keert hij terug. Daarmee lijkt er binnenkort eindelijk een einde te komen aan een heftige periode. "Die eerste 500 dagen waren nog relatief makkelijk", vertelt Kishna. "Ik had elke dag begeleiding en had bij ADO dagelijks een spelersgroep waarin ik terechtkwam. Maar het afgelopen jaar was ik op mezelf aangewezen."

 

 

Er kwam in de zomer van 2019 een einde aan een verhuurperiode van twee jaar. Klaar om weer te voetballen was hij op dat moment nog niet. Kishna keerde niet terug naar Rome, waar hij nog één seizoen onder contract stond, maar werkte in zijn eentje aan zijn rentree. "Nadat ik de blessure had opgelopen heb ik op eigen initiatief mijn knieoperatie in Amerika ondergaan. Daar is Lazio mee akkoord gegaan. De Amerikaanse arts die me geopereerd heeft, had goed contact met een fysiotherapeut in Almere. Dat contact is altijd goed gebleven, dus daar heb ik ook afgelopen jaar gerevalideerd."

 

 

Die keuze betekende ook dat hij door een periode vol twijfel ging. "k ben mezelf vaak tegengekomen. Ik heb het op sommige momenten niet goed gedaan. Dan kon ik het mentaal niet opbrengen om te trainen. Ik heb de mensen om mij heen heel hard nodig gehad om er toch voor te blijven knokken. Ik had wekelijks wel een dag dat ik dacht: 'Pfff, moeten we weer? Voor wat?' Op een gegeven moment verlies je het doel uit ogen. Dan vraag je jezelf af of je het écht nog wel wilt. Er zijn dagen geweest dat ik huilend op de bank heb gezeten, omdat ik dacht dat het voorbij was, dan wilde ik ermee kappen."

 

 

Maar Kishna had ook tijd om terug te denken aan de mooie momenten in zijn carrière. Want het ging aan het begin van zijn voetballoopbaan razendsnel de goede kant op. In februari 2014 debuteerde hij op 19-jarige leeftijd tegen AZ in het eerste van Ajax, de club waarvoor hij ADO halverwege de jeugdopleiding had ingeruild. Hij scoorde meteen. Een seizoen later speelde hij met Ajax in de Champions League, waarna hij op 20-jarige leeftijd naar Lazio vertrok.

 

 

Nooit opgeven

"Ik heb mezelf wel eens afgevraagd waar ik nu had gestaan zonder al die blessures. Ik heb al heel veel mooie dingen mee mogen maken. Ik heb in de Champions League gespeeld en in de Serie A. Daar heb ik regelmatig aan teruggedacht. Daar heb ik ook de kracht vandaan gehaald om weer aan de slag te gaan. Door mijn blessures is de kans nu wat kleiner geworden dat ik ooit weer op dat niveau kom, maar ik denk dat je nooit moet opgeven."

 

 

Kishna is na alles realistisch genoeg om niet te ver vooruit te kijken. "Ik heb een conditionele achterstand en moet de komende tijd aan zien te haken. Of dat twee weken duurt of acht, zou ik echt niet weten. Ik ga de dingen niet overhaasten. Ik wil eerst 100 procent fit zijn. We moeten dit zo risicoloos mogelijk aanpakken."

 

 

En dan staat bovenaan zijn verlanglijstje dat hij zich aan de fans van ADO wil laten zien. Of, zoals hij ze in de videoboodschap vertelt: "Ik zal er weer staan voor Midden-Noord. En dan niet met tranen van ellende, maar van geluk."