Hij viel al op bij de eerste training en stond vervolgens bij de eerste oefenwedstrijd ook direct in de basis. De 18-jarige spits Evan Rottier klopt deze voorbereiding op de deur bij ADO Den Haag, waar de verjonging is ingezet. Een introductie.

 

 

door Yorick Groeneweg

 

 

Opeens stond hij daar, vrijdag een week geleden. Zelf had Evan Rottier ook niet verwacht dat hij in de eerste oefenwedstrijd van een nieuw seizoen bij ADO Den Haag in de basis mocht beginnen. Goed, toen hij in mei zijn eerste contract tekende schemerde al door dat de 18-jarige spits in de voorbereiding bij de selectie mocht aansluiten. Een onbevangen start op de trainingen deed de rest.

 

 

"Al was de eerste wedstrijd even wennen", kijkt Rottier terug op de 0-0 tegen MVV. "Ik kreeg het eerste kwartier weinig ballen, daarna ging het steeds beter. 4-4-2 was ook nieuw voor me, maar ik had duidelijke opdrachten. Veel de diepte zoeken, samenwerken met Michiel (Kramer, red.) en bij voorzetten voor de goal zijn. Ik zat er een paar keer dichtbij, maar ze vielen nét niet goed."

 

 

Een eerste doelpunt zat er nog niet in. Mogelijk volgt dat vandaag, wanneer ADO Den Haag Almere City FC bezoekt. Trainer Aleksandar Rankovic is 'super tevreden' over vooral de jongere spelers. De kansen komen wel, al staat net als een linksbuiten - bij voorkeur Eljero Elia - een centrumaanvaller hoog op het verlanglijstje. Maar zolang versterking op zich laat wachten, kan Rottier zich laten zien.

 

 

Aanhaken

Of hij straks daadwerkelijk ook de eredivisie ingaat? Dat is afwachten. "Het moet nog beter, dat weet ik", zegt hij zelf. De laatste jaren brak er in Den Haag bovendien zelden jeugd door. "Ik heb wel het gevoel dat ze er meer mee bezig zijn. Ze willen mensen de kans geven. Aanhaken bij het eerste, dat is nu mijn doel. Natuurlijk zou ik zoveel mogelijk willen spelen, maar aanhaken lijkt me realistischer."

 

Uit eigen ervaring weet Rottier dat het even kan duren, ook al is hij er met 18 jaar natuurlijk nu al hartstikke vroeg bij. Dat was ook bij zijn eerste overstap in zijn loopbaan, als E-pupil van MSV'71 naar het grotere Excelsior Maassluis. "Daar werd voetbal voor het eerst serieus. De trainingen waren zwaarder, het eerste toernooi ging ook niet echt lekker. Pas later ging het rollen."

 

Wat heet. Al na het eerste seizoen bij de Tricolores kon hij naar ADO Den Haag. Tot een overgang kwam het niet. Het vervoer was nog lastig, maar de scouts bleven Rottier volgen. Als eerstejaars C kon hij wel met het busje mee en zo alsnog in Den Haag aansluiten. Ook toen was de overstap groot.

 

 

"Ik had zelfs het gevoel: dit zijn allemaal concurrenten van me. Dat is anders dan met je vriendjes voetballen. Ik wilde me wegcijferen. Uit bij FC Emmen, pas na een half jaar, scoorde ik voor het eerst. Toen ging het lopen. Na die goal speelde ik alles. De laatste twee jaar ben ik, eigenlijk net als nu, veel doorgeschoven naar hogere lichtingen."

 

 

Ketchupfles

Bij spitsen en doelpunten is het soms ook net als met een ketchupfles. Eerst blijft alles zitten, maar als er iets uitkomt dan blijft het ook stromen. Ruud van Nistelrooy geloofde er heilig in. Rottier kende de theorie nog niet. Hij heeft ook andere voorbeelden. Bij ADO Den Haag kijkt hij vooral op tegen Lex Immers, maar zijn favoriete voetballer is al jaren Sergio Agüero van Manchester City.

 

 

"Hij is ook niet groot en heeft een beetje dezelfde speelstijl als ik: klein, technisch en redelijk snel. De slimheid in zijn loopacties, daar probeer ik van te leren. Je moet niet alles op kracht willen doen, dat gaat niet lukken. De explosiviteit in de loopacties en afronding, daar werk ik nu hard aan."

 

In de korte tijd dat hij nu bij de selectie zit, praat Rottier er veel over. Met Immers maar zeker ook met Kramer, vermoedelijk nog even zijn partner voorin. "Ik vraag veel aan hem. Wanneer je moet lopen en hoe. Hij is een ander type, maar de bewegingen zijn het hetzelfde. Hij zou meer in de bal kunnen spelen, ik kan dan weer diepgaan en ruimte maken. Die combinatie zou prima kunnen."