Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 07-02-2020 07:59:00

Kunstenaar Marcello is druk met nieuwe gezichten bij ADO

Meer tekenwerk dan ooit
De Haagse kunstenaar Marcello portretteert sinds begin deze eeuw alle spelers én trainers van ADO. Drukker dan deze winter heeft hij het met dat tekenwerk nog niet gehad.

door Yorick Groeneweg

De pentekening van trainer Alan Pardew is al klaar, net als die van verdediger Sam Stubbs. Zover is het nog niet met George Thomas, de middenvelder ligt nog op de tekentafel. Al zijn de contouren van zijn gezicht tussen de potloodlijntjes al te herkennen.

Het is begin februari ADO voor en na in Marcello's Art Factory aan de Koningin Emmakade in Den Haag. ,,Ik heb nooit zo veel voetballers in één keer moeten tekenen", bekent Marcello (65) .

Dat wil wat zeggen, want de huistekenaar van de club doet 'het' al sinds 2001. In het stadion, op de gang van het veld naar de kleedkamer, hangt inmiddels een imposante verzameling portretten van spelers en trainers.

Marcello is de tel inmiddels kwijt, helemaal na de afgelopen maand met drie nieuwe trainers en acht nieuwe spelers. De kunstenaar laat zich niet opjagen, maar zal nu haasten. ,,Meestal belt, appt of mailt Lex Schoenmaker 26 keer vanuit ADO dat het te lang duurt. Nu moet het wel snel, over een half jaar zijn de meesten weer weg bij de club."

Foto's van Laurens De Bock en Mick van Buren liggen dus boven op de stapel. Die van Omar Bogle, Mark Duffy, Jordan Spence en Tudor Baluta komen er nog bij, zij poseren vandaag. Voor de camera, vervolgens tekent Marcello met pen. ,,Dat dwingt tot creatieve oplossingen. Ik kan niet gummen; als het er staat, dan staat het er. Je wordt zo heel trefzeker."

Hij heeft het er ook maar druk mee. ,,Over elke tekening doe ik twee tot drie uur en de foto's maak ik ook zelf, want ik heb andere criteria dan een fotograaf. Zo wil ik dat die gasten er altijd als krijgers op staan."

Dat valt niet altijd mee. ,,Als ze stom gaan staan lachen, wacht ik net zo lang tot ze weer serieus zijn. Het blijven jongens, maken domme geintjes. Voor je het weet trekt er eentje iemands broek naar beneden en staat er eentje in zijn blote snikkel voor je."

Dat soort kleedkamerhumor kwam hij al in het Zuiderpark tegen. Robert Zwinkels poseerde er in 2006. De keeper is de enige speler die twee keer is getekend. ,,Hondstrouw. Dat vind ik mooi. Aan de tekeningen zie je dat hij een man is geworden." De meest recente van Zwinkels is één van Marcello's favorieten.

Die van Pardew vindt hij ook mooi. ,,Oudere mannen zijn ook makkelijker te tekenen. Hoe meer het leven eroverheen gegaan is, hoe beter." Het portret van Tomas Necid geeft hem de meeste voldoening. ,,Dat geeft echt weer wie hij is: een broodvoetballer uit een van de Oostbloklanden, die hier even veel meer komt verdienen dan bij de bakker om de hoek."