Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 09-01-2017 09:55:00

'Eind van de lijdensweg in zicht'

Meijers en Malone na langdurige blessures dichtbij rentree
Zeljko Petrovic blijft speuren naar versterkingen. Met de bijna herstelde Aaron Meijers en Dion Malone heeft hij er binnenkort in elk geval twee "nieuwe" spelers bij.

Door Wietse Dijkstra

 

Het trainingskamp van ADO Den Haag in Spanje verliep vanwege enkele personele problemen bepaald niet vlekkeloos. Maar voor Aaron Meijers (29) en Dion Malone (27) was het een goede week. De twee langdurig geblesseerde spelers zagen in Estepona het einde van hun lijdensweg in zicht komen. "We willen zo snel mogelijk weer aan de bak”, aldus Meijers.

 

De blessure
Aanvoerder Meijers speelde zijn laatste wedstrijd voor ADO Den Haag op 24 september van het afgelopen jaar. Thuis tegen Heerenveen scheurde hij een achterste kruisband af na een ongelukkige botsing met Arber Zeneli. Domme pech. De topfitte Meijers was in zijn loopbaan zelden geblesseerd.

Bij Malone duurde het een stuk langer voordat duidelijk was wat hij precies mankeerde. De middenvelder sukkelde al een tijdje met liesklachten, toen hij na de thuiswedstrijd tegen FC Groningen van 3 april 2016 besloot om een stapje terug te doen.  "Er viel op dat moment niets meer te halen voor ons”, aldus Malone, die had gehoopt dat hij fit aan de voorbereiding op dit seizoen had kunnen beginnen.
Het liep even anders. Uit nader onderzoek bleek de blessure complexer dan verwacht. Malone moest uiteindelijk in augustus worden geopereerd aan zijn buikwand. "Daar zat het probleem. In mijn buik werd een matje geplaatst dat ervoor moest zorgen dat mijn liesklachten zouden verdwijnen. Dat had bij mij langer nodig. Ik ben nu bijna helemaal pijnvrij.”


Het herstel
Malone revalideerde in Amstelveen en Den Haag. ,,Twee tot drie keer per week was ik op de club”, zegt hij. "Hoe ik dit seizoen beleef? Als ADO Den Haag -fan. Je staat wel iets buiten de groep, maar dat hoort erbij als je geblesseerd bent. Het is een heel moeizaam seizoen. We hadden een reeks waarin we geen punten pakten, dat was moeilijk om aan te zien. Persoonlijk wil ik alles zo snel mogelijk vergeten en vooruitkijken.”
Ook Meijers koos er bewust voor tijdens zijn herstel zoveel mogelijk op de club te zijn. Als aanvoerder probeerde hij zijn ploeg te steunen. "Maar ik wilde ook niet te veel op de voorgrond treden. Ik heb er zelf een hekel aan als mensen die niet spelen alles beter denken te weten. Wanneer ik op de tribune zit, begrijp ik de frustratie van de mensen die zitten te kijken. Ik denk soms ook "Kom op man, even een tandje erbij." De beleving is anders als je zelf op het veld staat. Op de tribune voelde ik een afstand tussen mij en de groep.”

 

De terugkeer
Meijers en Malone volgden in Estepona een aangepast programma, maar dat ze grote delen van de groepstraining probleemloos doorstonden, stemde optimistisch. ,,Ik had eerlijk gezegd gehoopt nóg iets verder te zijn”, zeg Meijers. "Begin december, toen ik voor het eerst het veld weer op ging, had ik de wedstrijd tegen Heerenveen (op 14 januari, red.) in mijn hoofd. Maar dat gaat hem niet worden. PEC Zwolle-thuis (21 januari, red.) is nu mijn doel. Ik denk dat ik conditioneel goed genoeg ben, dus als mijn knie het toelaat, moet dat kunnen. Maar ik laat me niet opnaaien. Je hebt er niets aan om te overhaasten.”
Malone wil nog geen datum noemen. "Dat heb ik het laatste halfjaar zo vaak gedaan. Ik heb wel vier keer gezegd "Over twee, drie weken sta ik er". Dat doe ik nu even niet meer. Ik heb wel een bepaalde gretigheid om terug te komen, maar ik ben ook voorzichtig. Ik wil niet te hard van start gaan, zodat ik twee maanden later weer met hetzelfde probleem zit.”