'Alsof er een kabel knakt'

door Wietse Dijkstra

 

 

Kevin Jansen kreeg gisteren de bevestiging. Voor de ADO Den Haag middenvelder (24) zit het seizoen erop, nu blijkt dat de Rotterdammer tegen Willem II zijn voorste kruisband heeft afgescheurd.

 

 

Het slechte nieuws uit het ziekenhuis kwam nauwelijks nog als een verrassing. Toch kwam de klap keihard aan bij Jansen. Hij weet uit ervaring wat de diagnose - een kapotte meniscus en een afgescheurde kruisband - voor hem betekent. Drie jaar geleden overkwam hem uit bij NAC exact hetzelfde en kon hij bijna een jaar niet voetballen. Het enige verschil: destijds was het de kruisband van zijn linkerknie, nu is het zijn rechter.

 

 

Is het erger dan je al vreesde?

Jansen: "Nee. Dit had ik wel verwacht. Het voelde precies hetzelfde als de vorige keer."

 

 

Heb je de beelden nog teruggezien?

"Nee. De vorige keer wel, maar dat hoeft voor mij nu niet. Ik weet nog wel hoe het ging. Ik wilde die jongen (Funsu Ojo, red.) blokken en hij liep vol op de buitenkant van mijn knie. Krak-krak. Je voelt dat er iets kapot gaat. Het is alsof er een kabel knakt."

 

 

Waarom kwam je na behandeling dan nog terug op het veld?

"De pijn trok snel weer weg en dan hoop je dat het meevalt. Tegen beter weten in. Ik had er meteen uit moeten gaan. Het kleine sprongetje dat ik daarna maakte, was mijn test. Normaal land je goed. Nu voelde het of ik een schop kreeg, maar er was niet eens een tegenstander in de buurt. Of het pijn deed? Het was meer de schrik. Ik dacht dat ik alles afscheurde."

 

 

Heeft het je blessure verergerd?

"Nee, het was de eerste keer al gebeurd. Het was maar goed ook dat het meteen weer mis ging, anders had ik misschien nog meer kapot gelopen. Ik heb er zelf voor gekozen om terug te gaan, maar ik wist al wat er aan de hand was en had niet eens moeten vragen of ik er nog in kon. Dat was mijn eigen fout."

 

 

Heeft deze blessure iets te maken met kunstgras?

"Dat weet ik niet. De vorige keer raakte ik geblesseerd op gewoon gras. Toen ging ik de lucht in en kwam ik verkeerd terecht. Bij Excelsior heb ik ook een jaar op kunstgras gevoetbald en daar is ook niks gebeurd."

 

 

Wat staat je de komende tijd te wachten?

"Deze week blijf ik thuis, want ik kan toch niets doen. Maandag heb ik een gesprek met de dokter. Dan wordt waarschijnlijk een afspraak gemaakt voor een operatie. Zo ging het de vorige keer ook."

 

 

Reken je op een volledig herstel?

"Met mijn linkerknie is het  helemaal goed gekomen. Daarmee heb ik de laatste tweeënhalf jaar zonder problemen gevoetbald. Ik ben gelukkig nog maar 24. Daarom ga ik sowieso vol voor mijn revalidatie. Ik ga ervan uit dat het goed komt. Als ik 30 was geweest, dan was ik er nu mee gestopt."

 

 

Waar zie je het meeste tegen op?

"Dat ik weer moet toekijken. De vorige keer dat ik geblesseerd was, verloren we acht keer op een rij. Ik kijk veel naar voetbal. Dat je zelf niets kunt doen, is het vervelendste. Revalideren is hard werken. Dat is best saai. Ik weet hoe lang het duurt en dat ik geduld moet hebben."