Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 06-02-2015 09:11:00

Mark van der Kallen neemt afscheid, de 'anonieme'redder is nu supporter

"ADO is nog steeds een slapende reus"

Zonder dat zijn gezin het wist, schoot Mark van der Kallen (54) zeven jaar geleden acht ton voor om ADO Den Haag te redden van een faillissement. "Het waren vooral in het begin tropenjaren," zegt de Rijswijkse zakenman die de club inmiddels heeft verkocht aan het Chinese bedrijf United Vansen. Een terugblik.


Door Daniel Dwarswaard en Dennis Janssen


Eind december 2007. Mark van der  Kallen is onderweg voor een wintersportvakantie en staat in Parijs in een toilet wanneer zijn mobiele telefoon rinkelt. Wanneer hij opneemt, wordt hem gevraagd of hij soms de anonieme geldschieter van ADO Den Haag is. Een kwartier later belt hij terug. 's Avonds in een brasserie in de Franse hoofdstad biecht de Rijswijkse zakenman het ook aan zijn gezin op. Zijn familieleden wisten nog van niets.

Januari 2015. In het kantoor van Mark van der Kallen naast het restaurant Niven bij de ingang van de Rijswijkse Golfclub, staat een dinky toy. Er hangen schilderijen en foto's. Paperassen liggen op zijn bureau. Niets refereert hier aan ADO Den Haag. "Het is mijn werkplek," zegt Van der Kallen en wijst naar een lege plek op de muur. "Binnenkort krijg ik een ingelijst shirt."

 

U wordt verweten geen supporter van ADO Den Haag te zijn.
Van der Kallen: "Het klopt dat ik niet ben opgegroeid met ADO. Voordat ik ADO ging helpen, kwam ik op uitnodiging drie, vier keer per jaar in het Zuiderpark, maar ik ben in al die jaren wel supporter geworden. Ik kan nu ook zo kijken naar de club. Ben van plan naar uitwedstrijden te gaan."

 

Toen u ADO Den Haag in 2007 hielp, zei u: Deze club mag niet omvallen. Aan die intentie is tot op de dag van vandaag getwijfeld.
"En er zijn nog steeds azijnpissers die het niet geloven. Er zijn weinig mensen die een voetbalclub openlijk willen helpen, want uiteindelijk is het potentieel megagezeik en een groot risico. Ik dacht toen oprecht: ik maak een plan en daarna kan de club verder. Maar er kwamen geen andere investeerders. In het begin had ik, een tikkeltje naïef misschien, niet in de gaten wat er later allemaal bij kwam kijken. Zeker in het begin waren het tropenjaren, met grote druk om uit de verliezen te komen. Mijn grootste frustratie is dat het in al die jaren niet gelukt is met regionale investeerders het aandeelhouderschap te verbreden. Ik dacht: ik loop voorop, dan volgt de rest. Een misvatting. Er lopen in de regio Den Haag genoeg gefortuneerde mensen rond. Als je morgen vele miljoenen op wil halen, kun je ze zo aanwijzen. Maar al die mensen, ze stappen er dus niet in. Ook toen die Chinese overname maar bleef duren, heb ik niemand gezien die door wilde pakken.''

Waarom wilde u van de club af?
"In de beginjaren was ik samen met Paul Beijersbergen heel erg betrokken bij de club. We deden, zoals bekend, de contractonderhandelingen met trainers en spelers, maar waren ook bijna elke week bij de club te vinden. Praten met de trainers, Lex Schoenmaker erbij. Filosoferen over de toekomst. Uiteindelijk kwam een tijd met toenmalig directeur Piet Jansen dat we plotseling en zonder overleg onze activiteiten moesten stoppen. Zonder dat we het wisten, werd Rob Meppelink aangesteld als technisch manager. Je aandeelhouder/financier op die manier op afstand zetten en niet informeren, dat was het moment dat we over verkoop gingen nadenken. Juridisch gezien had hij  dat recht, maar wij hadden er zo geen zin meer in. De semiambtelijke cultuur sloeg toe binnen de club.''

Maar was het ook niet een gekke constructie? De directie en de raad van commissarissen dragen de verantwoordelijk voor beslissingen die jullie nemen.
"Als directie moet je juist zorgen dat iedereen binnen de club zijn taken goed uitvoert. En wij hoorden juist dat ze tevreden waren op de manier waarop wij werkten, waarbij de eindverantwoordelijk directeur uiteindelijk wel of niet zijn handtekening zette. Zo werkt het in elk bedrijf, dus niets geks. Een andere structuur, als je die kunt betalen, vonden we prima, maar wel in goed overleg met ons. De combinatie van hoofd jeugdopleiding en technisch manager (de laatste functie vervult Meppelink nu, red.), wilden we niet. Prioriteit zagen we juist in versterking van de scouting. Piet Jansen liet weten faliekant tegen een buitenlandse overname te zijn, maar heeft dus curieus genoeg wel de aanzet gegeven, waardoor partijen zich zijn gaan melden..."

Maar Piet Jansen was niet de eerste directeur die problemen met jullie had? De ene na de andere
stapte op. ADO werd een directeurenkerkhof.
"De redenen dat directeuren weggingen waren zeer verschillend , maar het is veel te simpel ons daarvan de schuld te geven. De selectie van directeuren liep via de gehele rvc en ik heb geen behoefte achteraf op de redenen van vertrek in te gaan, dat moet je ze zelf maar vragen. Volgens mij hadden we de eerste jaren een prima werksituatie. Het is ook lange tijd goed gegaan. En kom op zeg, zo werkt het bij FC Twente, bij Heracles. We hebben het over het aansturen van een MKB-bedrijf hè, niet over Shell. Vind je het gek dat iemand die er zijn geld insteekt ook een vinger aan de pols wil houden."

Het beeld bestond dat u alles bepaalde.
"Is gewoon niet waar. Dat is van die makkelijke kretologie.''

Met welk gevoel vertrekt u?
"Op bepaalde punten wel trots. Het imago van de club is verbeterd. We doen veel op het sociaal maatschappelijke vlak. Gezinnen uit de regio kunnen het stadion steeds beter vinden. Er is een enorm verlies weggewerkt. We hebben een prachtig eigen horecabedrijf. De begroting is gestegen van zeven naar vijftien miljoen euro. Wat wel blijft steken, zijn de sportieve prestaties. Na het succesjaar onder John van den Brom met Europees voetbal wilden we doorpakken. Dat is onvoldoende gelukt. We staan nu al twee, drie jaar stil. Wat dat betreft is ADO nog steeds een slapende reus. Het is daarom goed dat nieuwe mensen met volle energie voor de club gaan.

Hoe spannend werd het toen ADO vorig jaar laatste stond?
"Heel spannend, want we waren al in onderhandeling met United Vansen, dat bij degradatie onder de koop uit kon. Degradatie zou een drama hebben betekend."

Dus moest trainer Maurice Steijn weg?

"Er moest iets gebeuren, want anders werd de tijd te kort om punten te pakken. Daar was de rvc ook van overtuigd. Als je mij dan vraagt, moeten we doorgaan met de trainer, dan zeg ik 'nee, wisselen in het belang van ADO'. Dat staat los van dat Maurice een prima kerel is. Het was een advies, de rvc moest die beslissing nemen."

Wat heeft ADO u persoonlijk gebracht?
"Het was vooral een mooie periode, waarin ik nieuwe vriendschappen heb gemaakt. Met Paul Beijersbergen, en ook met John van den Brom. Een geweldig seizoen was dat. We wonnen uit bij Ajax. Heel Den Haag werd gek. De snelweg stond vol met fans. Die dingen had ik niet willen missen. Ik heb de gekke voetbalwereld leren kennen.''

Maar al die jaren heeft u ook flink onder vuur gelegen. Een anonieme Sjakie beschuldigde u op internet ervan stelselmatig te verdienen aan de club door ADO zaken te laten doen met aan u gelieerde bedrijven.
"Dat was verschrikkelijk laag. We hebben zelfs onderzoek laten doen. Ik snap echt niet waarom iemand mij zo wil beschadigen. Ordinaire jaloezie. Mij persoonlijk heeft dat  nooit zoveel gedaan, maar voor je omgeving is het natuurlijk niet leuk. Je kinderen horen en lezen die dingen ook."

Gelooft u in de Chinese idealen? Er wordt erg lacherig gedaan over ADO Den Haag.
"Dat zijn we inmiddels toch wel gewend in Den Haag? Het is zeker een valse start geweest, maar er moest wel iets gebeuren. En waarom zou je een club kopen om er uiteindelijk niets mee te doen? Ik had het liefst ook gezien dat 10 regionale investeerders de boel vlot wilden trekken bij ADO. Maar dat gebeurde niet."

Heeft de club u geld gekost?
"Uiteindelijk niet. Zeven jaar lang heb ik er geld ingestopt, dat heb ik er met de verkoop nu uitgehaald. Ik ben er schadevrij  uitgekomen. Na mijn eerste storting, heb ik via mijn holding nog miljoenen geïnvesteerd in de club, alles met controle door de gemeente. De eerste jaarrekening die ik eind seizoen 2008 onder ogen kreeg was: zestien miljoen uitgaven, zeven miljoen inkomen. De club was financieel helemaal kapot. Het verlies spoot eruit. Toen heb ik wel even wakker gelegen, ja. In totaal is er ruim twintig miljoen euro nodig geweest om ADO overeind te houden. Voor bijna de helft zat ik erin met mijn bedrijf. Achteraf zijn dat erg grote risico's geweest. Maar laten we blij zijn dat de club behouden is voor de regio, waarbij de gemeente Den Haag ook een grote bijdrage heeft geleverd."