Wormgoor vertrouwt eigen lichaam weer

Door Daniël Dwarswaard

 

 

Zijn knie zeurt niet meer. Zijn lichaam is weer een vriend. En ook zijn hoofd is klaar voor een definitieve rentree bij ADO Den Haag. Vito Wormgoor doorstond afgelopen maandagavond met Jong ADO, tegen Jong Dordrecht van zijn broertje Nando, ook de laatste fysieke test. “Ik denk dat ik het team kan helpen. Dat moet ik zelf laten zien, elke dag weer."

 

 

Dat het ‘slechts’ een potje betrof tussen Jong ADO Den Haag en Jong Dordrecht maakte voor Vito Wormgoor weinig uit. De centrale verdediger van ADO baalde stevig. Met een blik op onweer zocht hij de kleedkamer op in Dordrecht. Wormgoor had weliswaar na een kleine twee maanden eindelijk weer eens negentig minuten gespeeld, maar daar leek hij nauwelijks aan te denken.

 

 

Nee, die stomme 2-2 tegen tien Dordtenaren zat hem dwars. En dan ook nog met een handvol spelers (hijzelf, Ricky van Haaren, Ninos Gouriyé en Mitchell Schet) die al jaren meelopen in de eredivisie. "Dat vind ik gewoon klote. We speelden slap. Hier hadden we moeten winnen.”  Zich druk maken over een wedstrijd waarbij de uitslag niet zo heel belangrijk is: het tekent het karakter van een sportmens. Of zat het hem ook dwars dat zijn broertje Nando, spelend bij Jong Dordrecht, scoorde en in de slotfase nog een bal van de lijn haalde? "Dat fanatisme zit er al heel mijn leven in'' , zegt de 25-jarige Wormgoor enigszins afgekoeld een paar minuten na de wedstrijd. "Dat Nando ook nog scoort? Ongelofelijk toch?"

 

 

Het onderonsje tussen de broers was slechts een bijkomstigheid. De wedstrijd met de beloften was voor Vito Wormgoor en ook voor flankspeler Mitchell Schet de eerste keer sinds hun blessures dat de volle negentig minuten werden afgewerkt. Wormgoor raakte in de laatste training voor de wedstrijd tegen Feyenoord geblesseerd aan zijn knie. Een scheurtje in de binnenste band van het gewricht bracht een wekenlange revalidatie met zich mee.

 

 

Dus eigenlijk waren er afgelopen maandagavond maar een paar vragen belangrijk. Voelt de knie goed? En vertrouwt Wormgoor weer op zijn eigen lichaam? Het antwoord werd tegen Jong Dordrecht gegeven met één symbolische actie. In de zestigste minuut zette Wormgoor aan de zijlijn vol overgave een flinke tackle in. Op de bal, maar ook een Dordts talent maakte tijdens de actie kennis met Wormgoors gretigheid.  "Het voelt allemaal weer goed. Ik heb geen pijn. Ik ken mijn lichaam goed. Dit voelde ik al tijdens de trainingen, maar het is prettig als je de bevestiging krijgt in een wedstrijd.”

 

 

Tijdens het met 3-0 verloren duel met FC Utrecht viel de centrale verdediger afgelopen zondag ruim twintig minuten voor tijd in.  "De trainer vond het belangrijk dat ik eerst een volledige wedstrijd met Jong ADO zou spelen. Logisch, maar wel moeilijk. Ik wil altijd spelen. Het liefst had ik destijds tegen Feyenoord met krukken op het veld gestaan. Maar het seizoen is nog lang. Voor de lange termijn is deze weg misschien wel het beste."

 

 

Maar nu ook de laatste test is geslaagd, volgt de vraag: komt hij terug in de basis? En wanneer? Gianni Zuiverloon en Tom Beugelsdijk vormen inmiddels het centrale verdedigingsduo. Wormgoor:  "Het is normaal dat je na een blessure pas op de plaats maakt, maar het zou gek zijn als ik mij daarbij neerleg. Ik denk dat ik het team kan helpen. Dat moet ik zelf laten zien, elke dag weer."