Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 07-04-2011 13:05:00

Haagse Huizen Besmet met het groen-gele virus

ADO is alles voor Martin van Veen. Sinds 1973 miste hij slechts één thuiswedstrijd. Zijn huis in Loosduinen is weliswaar niet groen-geel, maar herbergt wel een indrukwekkende verzameling foto’s, handtekeningen en programmaboekjes.

bron "Haags Straatnieuws"

Op het eerste oog zie je niet dat in deze vierkamerflat een groot ADO-fan woont. In de gang geen sjaaltjes of ingelijste shirts. De huiskamer wordt niet gedomineerd door groen-gele knalkleuren, maar door beschaafde natureltinten. In de fotolijstjes geen elftalfoto’s, maar familiekiekjes van Martin (46), echtgenote Jolanda en hun dochters Denise (15) en Chantal (13). Alleen een spiegel op de gang, een cadeau van oud-collega’s, refereert aan de club.

Gangkast
Maar dan gaat de gangkast open en lacht het groen-geel je toe. Eén plank is ingeruimd voor koffiebekers, ander porselein en zelfs ADO-bierflesjes. Een andere biedt plaats aan mappen met programmaboekjes van alle uit- en thuiswedstrijden, keurig ingebonden per seizoen. Op een prikbord prijken talloze speldjes, vaantjes, medailles en sleutelhangers. De muur er tegenover wordt volledig in beslag genomen door rijen ordners in de clubkleuren. Hierin bewaart Martin zijn indrukwekkende collectie portretfoto’s. Van Veen: "Ik kom sinds 1973 bij ADO. Mijn verzameling begon spontaan, ik kocht altijd de programmaboekjes. Twaalf jaar geleden begon ik met het verzamelen van spelersfoto’s. Van alle selectiespelers sinds 1954 heb ik een portretfoto en van bijna allemaal een handtekening." Achter openslaande deuren in de slaapkamer gaat een grote kast schuil. "Eerst paste alles nog in de gangkast, maar ADO is nu ook al opgerukt naar de slaapkamer," vertelt hij lachend. Boven de computer bewaart hij de mappen met handtekeningen. Hij laat een aantal oude krabbels zien, onder anderen van Dick Advocaat. De oude handtekeningen kocht hij op voetbalbeurzen, via internet of verkreeg hij door de oud-spelers aan te schrijven. De laatste jaren zit hij dichter bij het vuur. "Als er een nieuwe speler is, vraag ik aan fysiotherapeut Edwin Coret of hij een handtekening voor me wil scoren."

Vak Q
Samen met een compagnon heeft Martin een schildersbedrijf. Hij ziet dus heel wat huizen van binnen en van buiten. Zijn eigen huis zit strak in de lak. Met zijn vrouw woont hij sinds 1993 in Loosduinen. "We kwamen uit de Spakenburgsestraat, vlak bij het stadion. We hadden deze straat al op het oog, maar we dachten niet dat er snel iets vrij zou komen. Al jaren hebben we het hier erg naar ons zin. Het is een leuke flat, vlak bij Kijkduin en Madestein. Met de auto ben ik in twintig minuten bij het Kyocera Stadion. Samen met een vriend en mijn schoonvader staan we altijd in vak Q. We zijn fanatieke supporters, maar op een leuke manier. Vroeger ging ik naar alle wedstrijden, maar tegenwoordig alleen naar de thuiswedstrijden. Sinds 1973 heb ik thuis maar één keer gemist. Toen was mijn dochter jarig en ik vond dat ik het niet kon maken om weg te gaan. Maar wat bleek: ik zat thuis en zij was weg. Als je eenmaal het groen-gele virus te pakken hebt, ben je de pineut."

Mister ADO
Martin is een selectief verzamelaar. Waar anderen ieder relikwie van de club willen bemachtigen, kiest hij bewust voor de beperking. "Voor mij moet het wel een beetje overzichtelijk blijven. Bij een shirt heb ik bijvoorbeeld helemaal geen gevoel. Freek Riep, een vriend van mij, heeft de grootste collectie ADO-spullen. Hij heeft in Dronten een groen-geel museum." Martin is het meest trots op de spullen van mister ADO, Aad Mansveld. Ook is hij heel blij met de vlag, die hij eind jaren 70 achter het stadion kocht. Als straks zijn dochters het huis uit zijn wil hij het kleinste kamertje omtoveren tot ADO-dome. Maar eerst geniet hij van dit prachtige seizoen. Aan een voorspelling wil hij zich wel wagen: vijfde, net achter AZ. Stiekem droomt hij al van Europa.