Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 31-01-2005 22:03:00

Den Haag houdt dapper stand

Ajax onverklaarbaar slap in Arena

Door Sjoerd Mossou

De ene stilte is de andere niet. Afgelopen donderdag wachtte de Arena geduldig zwijgend op de openingstreffer van ajax, in het bekerduel met SC Heerenveen.

Die goal viel uiteindelijk in de 88ste minuut, maar was anders waarschijnlijk in de verlenging gevallen. Het Amsterdamse bioscooppubliek voelde dat ook en wachtte braaf op het moment dat Angelos Charisteas de ban brak. De 1-0 was bevrijdend.

Gisteren was het opnieuw oorverdovend stil in het Amsterdamse stadion. Als je goed luisterde, kon je vanaf de tweede ring Ronald Koeman op zijn achterhoofd horen krabben. Omdat de ADO Den Haag-fans niet mee mochten reizen van de KNVB, produceerde ook het uit-vak geen geluid.

De stilte van gistermiddag hield het midden tussen berusting en verwondering. Verwondering was er over de collectieve onmacht van de thuisploeg. berusting omdat een goal van ajax geen moment in de lucht hing. Tussen het zwijgen door, ergerde het publiek zich aan de optredens van linksbuiten Nicolae Mitea en scheidsrechter Ruud Bossen.

,,Ook dit is voetbal'', verzuchtte Koeman na afloop. De trainer had even geen sluitende verklaring voor het inspiratieloze spel van zijn ploeg. ajax leek tot gistermiddag volledig op de weg terug, won zijn laatste zeven duels met groeiende overtuiging en oogde vorige week in Utrecht als een heuse titelfavoriet.

Die stijgende lijn werd tegen ADO Den Haag resoluut doorbroken. Een laag tempo, onzorgvuldige passing, slordig verdedigen; eigenlijk lukte niets bij de Amsterdammers. Zelfs de jonge invaller Ryan Babel deelde in de malaise. De afgelopen weken was ieder balcontact van de spits een mini-hoogtepunt, gistermiddag had ook Babel ruzie met de bal.

In het licht van de laatste weken had de wanprestatie iets ongrijpbaars. In de herfst speelde ajax vaak nóg slechter, maar dat paste bij de algehele crisis binnen de club. De 0-0 van gisteren was even onverwacht als onverklaarbaar. Koeman weigerde zich te verschuilen achter de speelstijl van ADO Den Haag, dat de tweede helft een ware vesting bouwde rond het eigen doelgebied.

Het team van Frans Adelaar hield veel spelers achter de bal, maar de uitvoering verdiende respect. De ploeg weigerde zich te laten slachten en vocht verbeten en geconcentreerd voor een resultaat. Bovendien was het geregeld gevaarlijk in de tegenstoot. Cedric van der Gun liep al na vijf minuten alleen op Hans Vonk af, maar stuitte twee keer op de keeper.

Ajax zette daar in de eerste helft amper iets tegenover. Door het midden ontbrak het vernuft en het tempo, vanaf de vleugels kwamen Mauro Rosales en Nicolae Mitea te weinig door. De kleine Roemeen wekte vooral medelijden.

Het vleugje zelfvertrouwen dat Mitea nog had, werd genadeloos gestolen door het publiek. Al na een half uur smeekte vak 410 om Babel en de zeldzame keren dat de rest van het stadion zich liet horen, werd de linksbuiten op een fluitconcert getrakteerd.

Koeman kon in de rust niet ander dan toegeven aan de wissel Mitea-Babel. Steven Pienaar verving de tegenvallende Wesley Sneijder, om het fantasieloze middenveld wat nieuwe impulsen te geven. ,,Maar ik had ook acht andere spelers kunnen wisselen'', benadrukte Koeman. Ajax ging op jacht naar de openingstreffer, maar creëerde amper uitgespeelde kansen.

Aan de overkant kreeg ADO Den Haag wél volop mogelijkheden. Roy Stroeve, Gill Swerts en Jan Paul Saeijs zagen allemaal het oogwit van Vonk, maar de ervaren doelman zwichtte niet.

Rafael van der Vaart greep pas in de laatste vijf minuten de hoofdrol, op drie afzonderlijke momenten. De eerste keer schoot de middenvelder uit de draai voorlangs, daarna schopte hij Swerts op de enkel en in de blessuretijd haaldehij de doorgebroken Saeijs onderuit. Het drieluik vertelde alles over de Amsterdamse onmacht