Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 03-12-2002 11:40:00

'Voetbal leeft in Den Haag, dat merk je aan alles'

Hij had een wat moeizame start bij ADO Den Haag, maar inmiddels heeft Daniël Rijaard zijn draai gevonden als rechtsback in het Zuiderpark.

 Na zeven jaar Excelsior vond de Rotterdammer (26) het tijd voor een nieuwe uitdaging. Rijaard zocht een club met ambitie en vond die. 'Voetbal leeft tenminste in Den Haag.'

DEN HAAG | Vrienden hadden hem nog zo gewaarschuwd. 'Je moet niet naar Den Haag gaan. Dat is geen club voor jou'. Daniël Rijaard sloeg die wijze raad in de wind en koos zeer bewust voor een avontuur in de residentie en is daar nu heel blij om. "Joh zeiden ze tegen mij, Excelsior gaat naar de eredivisie, dat wilde je toch. Dat konden ze toen niet weten, want voor hetzelfde geld was ADO Den Haag nog via de nacompetitie gepromoveerd", verklaart Rijaard glimlachend. De Rotterdammer in Haagse dienst heeft geen seconde spijt gehad van zijn overgang. Logisch, hij speelt na een stroeve start wekelijks in de basis en ADO is koploper in de eerste divisie. Maar er is meer, wat hem betreft. De sfeer is onvergelijkbaar. "Ik heb een leuke tijd gehad hoor bij Excelsior, maar het was toch niet meer dan een kweekvijver voor Feyenoord. Dat ze promoveerden? Ach dat was leuk, maar het hoefde allemaal niet zo. Er is ook helemaal geen feest gegeven. Een huldiging op het stadhuis en dat was het. Als we een periodetitel wonnen gebeurde er ook nooit wat. Alleen als de spelers onderling iets regelden. Verloren we drie keer op rij dan werd het echt niet rumoerig. 'Gewoon weer lekker voetballen' was het dan. Ik heb het hier nog niet meegemaakt, maar toen we achter elkaar onderuit gingen tegen Cambuur en Top Oss stond de boel wel gelijk op scherp. Dat moest worden rechtgezet."

En dan het publiek. Rijaard was gewend om voor hooguit een paar duizend supporters te spelen op Woudestein. "Dat is in het Zuiderpark wel anders. Fanatiek publiek. Fantastisch. Die ambiance, die sfeer. Dat heb ik echt gemist. Het voetbal leeft in Den Haag, dat merk je aan alles. Er wordt ook veel meer van de club verwacht. Dat spreekt mij aan. Het prikkelt je als speler om extra je best te doen."

Voor dit seizoen versterkte ADO Den Haag zich met Arjan van der Laan, Roy Stroeve, Gijs Cales, Jeffrey van As èn Daniël Rijaard. Van hen leek Rijaard de meeste moeite te hebben met de overstap. Sommigen kwalificeerden hem zelfs maar direct als miskoop. Ten onrechte, zo blijkt nu, want de geblokte Rotterdammer is doorgaans een zeer solide rechterverdediger die zonder al te veel hoogstandjes gewoon zijn tegenstander uitschakelt. Dat hij er bij het begin van de competitie niet gelijk 'stond', had zo z'n redenen. "Ik kwam met een conditionele achterstand, was ook niet helemaal fit. Toen raakte ik ook nog geblesseerd." Wat hem voetballend en vooral als mens afgelopen seizoen tevens danig parten heeft gespeeld, was het overlijden van zijn vader. "Dat is nu bijna een jaar geleden. Het kwam volledig onverwacht. Hij was pas 53. Ging even op bed liggen omdat 'ie zich niet lekker voelde. Zo vond m'n moeder hem." De plotselinge dood van Rijaard senior – een trouw volger van zijn zoon op de velden – greep Daniël zwaar aan. "Voetbal is dan toch even heel onbelangrijk. M'n moeder had het vreselijk moeilijk. Nog trouwens. Ze voelt zich zo alleen. Mijn broer en ik zijn zoveel mogelijk bij haar. Natuurlijk wilde ik me voetballend na die nare periode weer waarmaken, maar dat was heel lastig. Ik heb slapeloze nachten gehad, ik at minder, zorgde slechter voor mezelf. Het kostte gewoon veel tijd om me er overheen te zetten." Te meer daar het zijn vader was geweest die hem op jonge leeftijd aanmeldde bij SC Feyenoord."Ton Pattinama woonde bij ons om de hoek en die zei tegen m'n pa; 'Je moet hem op voetbal doen'. Toen heb ik een paar wedstrijdjes bij Feyenoord op proef meegedaan en ik mocht gelijk blijven. Ik was fysiek wat sterker en liep er in die tijd zo doorheen." Tot en met de b-tjes speelde Rijaard als middenvelder, links of rechts. In de A-jeugd schoof hij terug naar achteren, voetbalde hij als laatste man. "Het maakt me niet zo veel uit waar ik speel, hoewel ik inmiddels erg gewend ben aan die rechtsback plek. Lekker opkomen langs de lijn, als het kan." Na ruzie met een trainer in de A-jeugd, verkaste hij naar Excelsior. "Ik heb dat nooit zo als een degradatie gezien, hoewel het niveau wel minder was. Ik leefde niet zo met het idee om prof te worden. Keek erg tegen die oudere jongens op. De enige uit die tijd die echt ver is gekomen, is George Boateng. Zelf heb ik nooit gedacht: ik ga het maken." Op 26-jarige leeftijd is die ambitie er wel. Ook Daniël Rijaard wil weten waar zijn sportieve plafond zich bevindt. Met ADO Den Haag naar de eredivisie dus, als het even kan. Vanavond krijgt hij de kans om zich alvast te bewijzen tegen een vaderlandse subtopper, RKC. "Youri Cornelisse zal m'n directe tegenstander wel zijn. Ik heb op voorhand geen schrik van hem. We gaan gewoon lekker voetballen. Er is geen druk. We hebben alleen maar wat te winnen, niks te verliezen. Als we voorkomen geef ik onszelf best een aardige kans."