Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 18-08-2003 21:25:00

Groengele liefde zit diep en roest niet

Martin Jol (Den Haag, 1956), voormalig icoon van groengeel maar sinds oktober 1998 toch vooral boegbeeld van blauwgeel (RKC), wil ongevraagd wel wat kwijt over zijn oude liefde. En als hij zegt dat 'Den Haag dapper heeft gestreden' klinkt dat even aandoenlijk als gemeend.

Door  Charles Bromet

Hij toont geen blijk van tevredenheid, laat staan van blijdschap, over de 1-0 overwinning in deze ouverture. Nee, Jol lijkt met zijn gedachten bij Den Haag, dat na een afwezigheid van elf jaar is teruggekeerd in de eredivisie. Oude gabbers worden in de catacomben joviaal op de schouders geslagen.

In andere gemeenten zal de ontvangst van Den Haag dit seizoen waarschijnlijk minder amicaal zijn en gepaard gaan met lichte bezorgdheid en verscherpte veiligheidsmaatregelen. Maar in Waalwijk is ADO van harte welkom. 'Ze hebben het goed gedaan, de pot zo dicht mogelijk gehouden', meent RKC-spits Hoogendorp, die zijn jeugd in Den Haag sleet en vorig seizoen vaste gast was bij wedstrijden in het Zuiderpark.

'We gaan Europa in', wat slechts even uit het Haagse supportersvak klinkt, is echter weer wat overdreven. Óf, zoals coach Rinus Israel even later met gevoel voor humor en understatement zegt: 'Wij zullen zeer waarschijnlijk niet bij de eerste vijf, zes op de ranglijst eindigen.'

Jol grinnikt en stuurt, opnieuw ongevraagd, nóg een complimentje naar de andere kant van de tafel, waar Israel net heeft uitgelegd dat het 'geen schande is te verliezen van een ploeg die de laatste drie jaar steeds heeft meegestreden om Europees voetbal'.

Jol meent dat ADO's rechtsbuiten Castelen 'ook op dit niveau een verrassend ventje' is gebleken. Weer die vertederde blik, alsof hij over zijn eigen kroost verhaalt. Hij gunt zijn voormalige werkgever vandaag behoorlijk veel, nu alleen even niet de punten.

De bescheiden en moeizaam tot stand gekomen 1-0 winst van RKC maakt op deze avond, ook al is het nog vroeg in het seizoen, al behoorlijk veel duidelijk. In de eerste plaats lijkt de aanhang uit Waalwijk zich niet al te veel zorgen te hoeven maken over het vertrek van sterke krachten als Van Dijk, Van den Berg, De Graef én, in mindere mate, Van Loenhout, Janssen en Nikiforov.

Door de komst van Van Hintum en Olfers oogt de defensie opnieuw betrouwbaar. De flair van dribbelaar Boutahar op het middenveld gaat prima samen met de degelijkheid van Van Diemen en het aanstekelijke enthousiasme van Petrovic, de bijna 38-jarige aanvoerder, zaterdag met afstand de beste speler van het veld.

Hij staat op de loonlijst als coach, voor een bescheiden honorarium, maar het is zijn eer te na om daarover te klagen. 'Petro' geeft alles, ook al is het voor 'niets', lijkt zijn credo.

Voeg daarbij de terugkeer van de langdurig geblesseerde Redan, die drie minuten na zijn entree als invaller de beslissing forceerde, en duidelijk wordt dat RKC opnieuw een lastig te bestrijden formatie heeft. RBC zou Redan, die qua bouw en dynamiek doet denken aan Patrick Kluivert in zijn Ajax-jaren, op huurbasis willen overnemen. Maar het lijkt ondenkbaar dat Jol daarmee zou instemmen.

En ADO ? Dat was domweg niet bij machte RKC te verontrusten. Meer dan twee kleine kansen, voor Castelen en Platvoet, werd de ploeg van Israel niet gegund. Maar de coach vroeg begrip en geduld. Hij moest het stellen zonder Saeijs, Stroeve en Van der Leegte 'en dat zijn voor ons toch echt drie belangrijke spelers'.

Maar Den Haag, dat zaterdag FC Utrecht op bezoek krijgt, hoeft zich volgens Israel nog geen zorgen te maken. 'Wij zullen drie ploegen onder ons laten', klonk het strijdvaardig. Geen reactie van Jol deze keer. Ongetwijfeld hoopt hij zijn collega over 33 wedstrijden gelijk te kunnen geven.