Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 19-02-1994 18:20:00

'Bij ADO DH heb je wel zes vijfde colonnes'

Net als veel andere betaalde voetbalclubs wordt ADO Den Haag sinds anderhalf jaar geleid door een topman uit het bedrijfsleven. Mr. Chris Nyqvist is president van de VSN groep, Verenigd Streekvervoer Nederland. Daarnaast heeft de geboren Amsterdammer ook een staat van dienst in de Haagse gemeentepolitiek. Hij was twee periodes wethouder en maakt nog steeds namens de VVD deel uit van de gemeenteraad in de residentie. Nyqvist past moeiteloos in het rijtje van managers zonder voetbalverleden die besturen vanuit een bedrijfsmatige aanpak. Zakelijk, zonder veel emotie en zonder riskante investeringen.
In het Zuiderpark is die benadering koren op de molen van de omvangrijke vijfde colonne. Terwijl achter de schermen wordt gewerkt aan sanering van een miljoenenschuld, bemoeit Jan en Alleman zich met het beleid. En steeds is Nyqvist de gebeten hond. Half Den Haag meent nog geld te goed te hebben van ADO. En sommige supporters schreeuwen om de terugkeer van Dé Stoop, die nog weleens de portefeuille wilde trekken om een speler aan te trekken.

Het lijkt of er buiten het Zuiderpark meer belangstelling bestaat voor de eerste divisieclub dan er binnen. Trainer Nol de Ruiter, die sinds hij aan de Drooglever Fortuynweg werkzaam is van het ene in het andere incident rolt, zucht eens diep als hem naar zijn ervaringen wordt gevraagd. "Het is constant onrustig. Een heleboel groeperingen bemoeien zich met het beleid. Zelfs de trainers in de amateursector geven hun mening. Je hebt hier wel zes vijfde colonnes. Misschien komt het door de vele bestuurswisselingen. Vijf voorzitters in de laatste zes jaar is te veel. De club heeft behoefte aan een sterke man. Zoals vroeger, toen ADO de club van Hartman was."

Het huidige bestuur vervreemdt van zijn achterban. Dat is de algemene klacht van ex-voorzitter Dé Stoop, maar ook van drs. Harrie van Blitterswijk, sociaal-pedagoog in het dagelijks leven en bij ADO Den Haag voorzitter van de supportersvereniging. Stoop, een monument in het betaalde voetbal, laat sinds juni zijn gezicht niet meer zien in het Zuiderpark. Hij vindt dat hij niet netjes wordt behandeld. "De zaak wordt steeds meer intern uitgehold. Daardoor keren onbezoldigde en half betaalde medewerkers, zoals nu de medische staf, de club de rug toe. Er moeten planken getimmerd worden om het zinkende schip te redden."

Harrie van Blitterswijk spreekt over een "gigantische kloof" tussen de supporters en het clubbestuur. "ADO Den Haag wordt op een vrij exclusieve wijze bestuurd. De afstand tussen het college van Nyqvist en de trouwe aanhang, de echte Hagenaars, is behoorlijk groot. Voetbal is toch een volkssport. Dat Nyqvist en Stoop met elkaar bekvechten komt de club ook niet ten goede. Een oud Chinees spreekwoord zegt: waar twee olifanten vechten wordt het gras vertrapt. De enige oplossing van de huidige malaise is dat Stoop en Nyqvist in één ruimte worden opgesloten, net zo lang totdat ze het eens zijn over een nieuw beleid."

Het is een utopie te verwachten dat beide bestuurlijke kemphanen tot een vergelijk komen. Nyqvist heeft een heel andere aanpak voor ogen als Stoop. Hij probeert kernachtig aan te geven wat zijn uitgangspunten zijn. "Mijn geloof op herstel is gebaseerd op een structurele aanpak. Er moet een financieel gezonde basis zijn." Stoop en Van Blitterswijk vinden dat er risico's moeten worden genomen met investeringen in spelersmateriaal. Nyqvist wil het liefst geen kerosine op het vuur gooien. Maar om de ogen te openen van de Stoop-aanhangers moet hij zijn voorganger wel van repliek dienen. Hij vindt dat de voormalige liftenfabrikant in het verleden zijn waarde heeft gehad voor de club. Maar nu de toeschouwers wegblijven en een miljoenenlast moet worden gesaneerd, is Stoop eerder een blok aan het been van het bestuur en de club.

"Het is geen liefdewerk oud papier wat Stoop doet", verduidelijkt Nyqvist. "Het stuit me tegen de borst dat hij soms een andere indruk wekt. Hij heeft zich altijd ingezet om bepaalde dingen mogelijk te maken die slechts rendement opleverden voor de korte termijn. Hij leende de club destijds 525.000 gulden om Harry van der Laan terug te kopen van Feyenoord. De eenvoudige supporter denkt: daar heeft hij toch maar voor gezorgd. Ondertussen heeft de club wel een lening aan zijn broek. En die moet met interest toch een keer afbetaald worden."

Stoop is niet de enige schuldeiser van ADO Den Haag. Nyqvist onthult dat de club in november '93 in feite bankroet was. Wie de schuldenlast zo hoog heeft laten oplopen is niet helemaal duidelijk. Het vorige bestuur-Werkhoven wast zijn handen in onschuld en wijst op een positieve accountantsverklaring van 1991 toen het bedrijf Alrecon de exploitatie overnam. Feit is echter dat Nyqvist zegt dat er nog regelmatig "lijken in de kast worden gevonden in de vorm van claims". Zelfs uit de periode van het bewind-Stoop. "De grootste schok kregen wij toen we in juli '93 op bezoek gingen bij de inspecteur van belasting. We wilden een regeling treffen over wat achterstallige betalingen. Ik dacht dat hij ons een half A-viertje zou voorschotelen met bedragen, maar in plaats daarvan kwam er een computeruitdraai van anderhalve pagina op tafel. Toen al heb ik surséance van betaling overwogen. Anderen wisten mij daarvan af te brengen. We hebben een regeling getroffen en van de schuld van een miljoen is nog een ton of twee over."

In november kwam ADO Den Haag echter in acute liquiditeitsproblemen. "Het was weer: of surséance aanvragen of Tom-Poes-verzin-een-list. Ik besloot dat laatste te doen en heb de NV Exploitatie Maatschappij Zuiderpark opgericht. Ik heb een paar relaties gevraagd mee te doen en met dat geld is de grootste financiële problematiek toen opgelost. We proberen dit seizoen een totale schuldenlast van 2,5 miljoen gulden (exclusief de 'schuld' aan Stoop, red.) te verminderen tot anderhalf à twee miljoen. Dat is een zeer inspannende en vervelende bezigheid. De een reageert met meer temperament dan de ander (bijvoorbeeld de crediteur die met een shovel zijn geld kwam opeisen, red.). Maar de mensen vergeten dat wij het schip in juli al hadden kunnen laten zinken. Dan was iedereen zijn geld kwijt geweest. Als wij niets hadden gedaan zou de schuldenlast nu zijn opgelopen tot vijf miljoen gulden."

Nyqvist vindt dat hij eindelijk beleidsmatig aan de toekomst kan werken. In een gezonde exploitatie van de Haagse club speelt het stadion een sleutelrol. Het moet veiliger en ook qua comfort aantrekkelijker worden gemaakt voor sponsors en publiek. Geen overdaad, vindt Harrie van Blitterswijk. "De mensen komen nu binnen in een container waar ze worden gefouilleerd en gecontroleerd. De Aad Mansveld-tribune (onderdeel van het experimentele voetbaltheater dat 2.8 miljoen gulden kostte, red.), naar Engels voorbeeld zonder hekken, mag er dan wel goed uitzien, door het ontbreken van tribunes aan de korte zijden lijkt het Zuiderpark momenteel meer op een renbaan."

Nyqvist beseft als geen ander dat een betere accommodatie de negatieve spiraal kan doorbreken. "Je zou straks met de uitgifte van certificaten kunnen beginnen. Het stadion is eigendom van de gemeente maar we zijn met wethouder Dijkhuizen van sport in gesprek om het Zuiderpark in eigen beheer te nemen. Er bestaat een ontwerp voor de herinrichting van het stadion. Het totale plaatje van het experimentele voetbaltheater kost tientallen miljoenen guldens. Het zou gefaseerd uitgevoerd moeten worden."

De hamvraag die vervolgens aan de orde komt luidt: heeft een betaalde voetbalclub in Den Haag, de derde stad van Nederland, nog wel levensvatbaarheid? Wie naar het gemiddeld aantal toeschouwers kijkt van dit seizoen (1800) zou daaraan kunnen twijfelen. "We hebben in Den Haag te maken met heel wat hoogwaardige sportclubs. Het hockey bijvoorbeeld met HDM en HCKZ. Maar in deze regio moet genoeg potentieel zitten. Dat is toch het Leitmotiv voor onze inspanningen."