Bron van dit artikel


Datum plaatsing: 06-06-2008 10:40:00

'Liever Den Haag dan Graz'

Mitchel Piqué speelt de komende drie jaar voor ADO Den Haag.

door Dennis Jansen

De 28-jarige linksback komt transfervrij over van Excelsior, waar hij de laatste twee jaar onder contract stond.
 
De Amsterdammer verkiest de Haagse eredivisionist boven het Oostenrijkse Sturm Graz dat Piqué ook wilde inlijven. „Sturm Graz speelt straks Europees voetbal, maar toch wilde ik naar ADO Den Haag. Een mooie club en de trainer sprak me zeer aan,” vertelt Piqué.

Mitchell Piqué genoot zijn voetbalopleiding bij Ajax, waar hij in 1999 als prof begon. „In de jeugd was ik eerst aanvaller in een tweespitsensysteem, daarna linksbuiten in 4-3-3, linkshalf en uiteindelijk linksback.”

Het jonkie had niet de minste voetballers voor zich: „Tim de Cler, Tom Sier en Maxwell als linksback, Van der Vaart als linkshalf en Mido als linksbuiten. Geen schande als je dan niet doorbreekt, al denk ik achteraf dat ik misschien meer voor mezelf had moeten opkomen. Je bereikt meer als je af en toe eens met je vuist op tafel slaat. Ik was nog een broekie,” aldus Piqué die bij ADO Den Haag wordt herenigd met Richard Knopper. „Hij had destijds een topseizoen. Richard was dé nummer tien van Ajax.”

Mitchell Piqué speelde in Amsterdam ook met Zlatan Ibrahimovic, nu een wereldster bij Internationale. „We gingen wel eens eten bij elkaar. Nodigde hij mij en wat vrienden uit. Gingen we dvd’s bekijken. Dvd’s waar hij op stond. En de nodige tegenstanders passeerde. Niet normaal. Hij was toen al zó goed. Of hij had vrienden over uit Zweden. Dan speelden we zaalvoetbal. Bij hem thuis, hè. Hij had een zaalvoetbalkamer. Te gek.”

De een na de ander waaierde uit. Piqué werd verhuurd aan FC Twente, keerde weer terug in Amsterdam om zijn loopbaan te vervolgen langs Haarlem, RBC Roosendaal, TOP Oss, Cambuur Leeuwarden en, de laatste twee jaar, Excelsior. Daar in Rotterdam had hij het prima naar zijn zin. „De degradatie was heel moeilijk voor me. Veel mensen waren emotioneel. Stonden te huilen. Excelsior is tot nu misschien wel mijn mooiste tijd geweest. Zó’n warme club, zulke fijne mensen.”

Hoe prettig zijn periode in Rotterdam ook was, bij Piqué begon het toch te kriebelen. „Ik denk dat voor veel jongens die zo’n tien jaar in Nederland hebben gevoetbald, het buitenland begint te trekken. Ik heb mijn zaakwaarnemer in december al laten weten dat ik in was voor een buitenlands avontuur.”

Sturm Graz (Oostenrijk) was serieus, Ujpest Dosza (Hongarije) toonde interesse en in Engeland kon hij bij verschillende clubs op stage. Toch werd het ADO. „Ik heb wel een poosje nagedacht, hoor,” bekent hij. „Wetzel was gecharmeerd van mij en ik had goede verhalen over hem gehoord. Hij heeft voor mij uiteindelijk de doorslag gegeven. Ik had meteen het goede gevoel. Open, eerlijk, warmte. André Wetzel nodigde me zelfs thuis uit. Dat zegt wel iets over iemand. Ik hou van mensen die meer interesse tonen dan alleen in de voetballer. Wetzel toonde ook belangstelling voor mijn gezin, familie en privézaken.” Toen hij later door zijn zaakwaarnemer Frank Schouten werd rondgeleid door het nieuwe stadion van ADO, was Piqué om. „Een prachtig stadion. Vaak langs gereden, maar nooit van binnen gezien. De plannen van ADO Den Haag spreken me aan. De club is ambitieus. Dit seizoen handhaven wordt het belangrijkste, maar je weet nooit wat er daarna kan gebeuren. Misschien speel ik over een paar jaar met ADO wel Europees voetbal...”

Mitchell Piqué is door de jaren heen een echte linksback geworden. Een technisch vaardige, dat wel. „René van Dieren lepelde laatst een lijstje op van backs waarvan hij vond dat ik niet voor hen onder deed. Hij noemde Mtiliga, De Cler, Heubach, El-Akchaoui. Nou ja, da’s toch een mooi compliment. Zegt ook veel over de linksbacks. Zo veel échte zijn er niet meer.”