Slapeloze nachten voor ADO-supporters

Van onze verslaggever John Schoorl
gepubliceerd op 18 februari 2008 08:28, bijgewerkt op 18 februari 2008 08:58

DEN HAAG - Vraag een supporter van ADO Den Haag met welk gevoel hij wakker wordt, en hij zegt: ‘Ik word helemaal niet wakker, want ik heb niet geslapen. Ik heb slapeloze nachten van mijn club. Ik heb geel-groene wallen onder mijn ogen.’

Haagse voetbalsupporters op weg naar het Spuiplein om een petitie aan te bieden aan wethouder Dekker. (Martijn Beekman) Ze zijn met zijn honderden zaterdag in Den Haag, de supporters van Alles Door Oefening anno 1905, voor een vreedzame demonstratie door het centrum van de stad. Ze hebben er, kort samengevat, de graf******tyfustering over in dat de club met een faillissement wordt bedreigd.

Rob en Robbie
Daarom staan ze hier op het Malieveld, zoals Rob en Robbie, vader en zoon. Rob heeft een geel-groene muts op, en Robbie heeft geel-groene oorbellen in. Rob gaat al 44 jaar naar ADO. In zijn eerste wedstrijd in het Zuiderpark zag hij doelman Ton Thie debuteren en zag hij de kale kop van Theo van der Burgh glimmen in de zon.

Dat nieuwe stadion, het Forepark, is een ‘kutstadion’ dat er nooit had mogen komen – en dat vindt elke demonstrant. Sinds ze in dat ‘pleurisstadion’ voetballen, sinds deze zomer, gaat het mis. ADO hangt er een beetje bij in de eerste divisie, en de schulden lopen in de miljoenen. Als er niet snel geld in de club wordt gepompt, is het einde nabij. ‘Weet je hoe ik me voel?’, zegt Rob. ‘Alsof er een goede vriend van me is overleden.’

Warme worst
Alberto, al 45 jaar supporter, liep als jochie met zijn vader mee naar ADO, aanvankelijk vanwege de lekkere warme worst, een worst die tegenwoordig alleen ‘in de clubkleuren te krijgen is’. Hij heeft in al die jaren nooit een wedstrijd gemist. Behalve als ie erge last heeft van ‘discopathie’.

Ook nu het slecht gaat, is er altijd ‘dat geouwehoer dat de supporters de club naar de kloten hebben geholpen’. ‘Onzin’, zegt Jacco, sedert 27 jaar supporter. ‘Wij kunnen veel, maar we kunnen geen miljoenen laten verdwijnen.’

Ja, in de jaren tachtig waren de ADO Den Haagsupporters nog voorgangers in het hooliganism, en dat heeft ‘hier en daar sporen achtergelaten’. Maar we zijn nu ‘poessies’, zegt Alberto. ‘We zijn vooral bang voor de toekomst van ADO. Want je kunt veel verliezen in je leven, maar niet je club.’

Supporterspoëzie
Dan gaat de stoet richting het stadhuis, met clubicoon Lex Schoenmaker in de voorste rij. Door het centrum galmt de supporterspoëzie, ruimhartig uitgevoerd in plathaags: ‘Het bestuur moet tegen de muur.’ Of: ‘Ook al staan we onderaan, de ramen gaan eraan.’ En: ‘Zonder geld komt er geweld.’

Wethouder Dekker krijgt een petitie aangeboden namens de organiserende supportersverenigingen. Hij draait er niet om heen: er komt geen geld van de gemeente, hoogstens een tijdelijke oplossing. Externe investeerders moeten de club maar redden.

Vraag een ADO Den Haagsupporter of het tijd wordt dat een rijke Rus zich bij zijn club meldt, en hij zegt: ‘Er lopen bij ons genoeg russen rond – politieagenten dus. Alleen die hebben geen stuiver.’