Behoud dit jaar noodzakelijk

 

Heel Den Haag leeft toe naar het moment dat het nieuwe stadion volgende zomer bewoond gaat worden. Uiteraard lopen de sentimenten omtrent het afscheid van het Zuiderpark ook hoog op, maar zo’n opleving als FC Groningen heeft gehad bij de overgang naar Euroborg, dat is wat de Hagenaars ook voor ogen hebben. Dan is het alleen eerst wel zaak om in de Eredivisie te blijven, want met een nieuw stadion in de Jupiler League zou een drama zijn.

 

Vanaf 2003 is ADO Den Haag terug op het hoogste niveau. In de afgelopen drie seizoenen is de weg omhoog, richting de gewilde subtop, nog niet ingezet. Met een vijftiende, veertiende en weer een vijftiende plaats werd nacompetitie wel ontlopen, dat moet dan als lichtpuntje worden gezien. De selectie lijkt op papier steeds heel aardig, zo ook dit seizoen weer met jongens als Mols, Delorge, Tininho, Vreven, Postma en Rankovic. Maar uiteindelijk is tot nu toe steeds na ieder seizoen de conclusie dat er meer mogelijk was geweest.

Vooral de wedstrijden die er echt toe deden waren tot nu toe een kwelling voor ADO. Tegen de topclubs deed de ploeg van Frans Adelaar het steeds boven verwachting goed, maar wanneer het erop aan kwam om directe concurrenten in de strijd tegen degradatie punten af te snoepen, dan ging dat steeds faliekant mis. Een stabiele basis onder deze ploeg leek dan volledig te ontbreken, van rust binnen de lijnen was in die duels dan geen enkele sprake. Frans Adelaar is ruim twee jaar geleden gehaald als opbouwtrainer, hij zou ervoor moeten zorgen dat er een team zou staan in 2007 dat in een nieuw stadion klaar is om een vaste subtopper te worden. Op dit moment ziet dat er nog alles behalve naar uit. De voorzichtigheid van de trainer en de bij regelmaat ontbrekende communicatie binnen de selectie en staf zijn daar zeker debet aan geweest. ADO moet ook dit jaar weer goed oppassen voor de degradatiestreep, dat is zeker.

Het meest ideale team zoals hiernaast afgebeeld moet zich toch staande kunnen houden in de Eredivisie, maar de voorgaande drie seizoenen van ADO hebben zoals gezegd geleerd een slag om de arm te houden. De namen van de nieuwe spelers zijn niet verkeerd, maar aan hen allen kleeft ook een verhaal. Stijn Vreven past qua spelbeleving perfect bij ADO, maar is niet meer de jongste en de vraag is hoe hij het weer oppakt in de Nederlandse competitie na de nare ervaringen bij Vitesse. Stefan Postma is een uitstekende en qua postuur erg indrukwekkende speler, maar kwam bij Aston Villa jarenlang niet aan bod. Afgelopen seizoen bij Wolverhampton Wanderers heeft hij weer eens kunnen laten zien wat hij kon. Tininho was vooral in zijn RBC-tijd een erg degelijke voetballer, maar bij NEC raakte hij toch uit de gratie. Laurent Delorge, gekomen van Anderlecht, is een zeer capabele speler, maar voorlopig hangt er nog de schaduw van een mogelijke schorsing wegens betrokkenheid bij een omkoopschandaal in België boven zijn hoofd. Santi Kolk speelde bevrijdend bij Zwolle afgelopen jaar, maar kan hij dat ook bij de club waar het voor hem allemaal begonnen is en waar de verwachtingen tien keer hoger zijn. Konstantinos Loumpoutis speelde in de voorbereiding een aantal prima wedstrijden, maar Twente heeft die jongen niet voor niets heel makkelijk laten gaan. Kortom, achter alle nieuwkomers zit een verhaal dat een heel positieve invloed kan hebben, want het kan ze motiveren het maximale uit zichzelf te halen. Maar het kan ook zo maar gebeuren dat dit collectief weer niet naar vermogen gaat presteren. De wil om te winnen is er in Den Haag altijd, maar dit vertalen naar goed voetbal lukt de laatste jaren enkel bij hoge uitzondering. Er is even nog geen peil te trekken op dit team.